23–БОБ
Сора вафот этиб, дафн қилинади
1 Сора 127 ёшида, 2 Канъон юртидаги Хират–Арбада вафот этди. (Хират–Арба ҳозир Хеврон деб юритилади.) Иброҳим Сорага аза тутиб, йиғлади. 3 У Соранинг жасадини қолдириб, Хет халқидан бўлган оқсоқоллар олдига борди ва уларга деди:
4 — Мен сизларнинг орангизда яшаётган бир мусофирман. Илтимос, менга ерингиздан озгина жойини сотинглар, токи марҳумамни дафн қилай.
5 Хет халқидан бўлган оқсоқоллар Иброҳимга шундай жавоб беришди:
6 — Гапимизга қулоқ солинг, тўрам! Биз сизни улуғ бек деб ҳисоблаймиз. Хотинингизни дафн қилишингиз учун жойларимиздан энг яхшисини танлаб олинг. Марҳумангизни дафн қилишингиз учун бирортамиз сиздан мақбара учун ер аямаймиз.
7 Иброҳим уларга эгилиб таъзим қилди. 8 Кейин деди:
— Марҳумамни дафн қилишимга рози экансизлар, энди менинг гапимга қулоқ солинглар, Зўхар ўғли Эфрўнга менинг илтимосимни етказинглар. 9 У ўзининг Махпаладаги даласининг четида жойлашган ғорни менга сотсин. Мен ғорнинг тўлиқ нархини тўлайман, токи сизларнинг гувоҳлигингизда ғор менинг хонадоним учун мақбара бўлсин.
10 Эфрўн шу пайтда шаҳар дарвозасида йиғилган ўз халқи орасида ўтирган эди. У жамики Хет халқига эшиттириб, Иброҳимга шундай жавоб берди:
11 — Тўрам, энди менинг гапимни эшитсинлар. Мен даламни, даламдаги ғорни ҳам сизга инъом қиламан. Халқимнинг гувоҳлигида буларни сизга бераман. Марҳумангизни дафн қилаверинг.
12 Иброҳим юрт халқига яна таъзим қилди. 13 У юрт халқига эшиттириб, Эфрўнга шундай жавоб берди:
— Раҳмат, лекин мен бутун далангиз учун кумуш тўлаб, сотиб олай, токи марҳумамни у ерга олиб бориб, дафн қилай. Илтимос, менинг таклифимни рад этманг.
14-15 — Э тўрам, — деди Эфрўн Иброҳимга, — тўрт юз бўлак кумуш турадиган бир парча ер бизнинг орамизда нима бўпти?! Марҳумангизни дафн қилаверинг.
16 Иброҳим рози бўлиб, Эфрўн ҳаммага эшиттириб айтган тўрт юз бўлак кумушни унга тортиб берди. Бу ўлчов савдогарлар орасида муомалада эди.
17 Шундай қилиб, Эфрўннинг Мамре шарқида жойлашган Махпаладаги мулки Иброҳимга ўтди. Мулк далани, даладаги ғорни ва даланинг четидаги ҳамма дарахтларни ўз ичига олар эди. 18 Булар шаҳар дарвозасида йиғилган Хет халқининг гувоҳлигида Иброҳимнинг доимий мулки бўлиб қолди. 19 Шундан кейин Иброҳим Канъон юртида Мамре шарқидаги Махпала даласининг четида жойлашган ғорга хотини Сорани дафн қилди. (Мамре Хевронда жойлашган.) 20 Шундай қилиб, Хет халқига қарашли бўлган дала ва у ердаги ғор мақбара сифатида Иброҳимнинг доимий мулки бўлиб қолди.
23–BOB
Sora vafot etib, dafn qilinadi
1 Sora 127 yoshida, 2 Kanʼon yurtidagi Xirat–Arbada vafot etdi. (Xirat–Arba hozir Xevron deb yuritiladi.) Ibrohim Soraga aza tutib, yigʻladi. 3 U Soraning jasadini qoldirib, Xet xalqidan boʻlgan oqsoqollar oldiga bordi va ularga dedi:
4 — Men sizlarning orangizda yashayotgan bir musofirman. Iltimos, menga yeringizdan ozgina joyini sotinglar, toki marhumamni dafn qilay.
5 Xet xalqidan boʻlgan oqsoqollar Ibrohimga shunday javob berishdi:
6 — Gapimizga quloq soling, toʻram! Biz sizni ulugʻ bek deb hisoblaymiz. Xotiningizni dafn qilishingiz uchun joylarimizdan eng yaxshisini tanlab oling. Marhumangizni dafn qilishingiz uchun birortamiz sizdan maqbara uchun yer ayamaymiz.
7 Ibrohim ularga egilib taʼzim qildi. 8 Keyin dedi:
— Marhumamni dafn qilishimga rozi ekansizlar, endi mening gapimga quloq solinglar, Zoʻxar oʻgʻli Efroʻnga mening iltimosimni yetkazinglar. 9 U oʻzining Maxpaladagi dalasining chetida joylashgan gʻorni menga sotsin. Men gʻorning toʻliq narxini toʻlayman, toki sizlarning guvohligingizda gʻor mening xonadonim uchun maqbara boʻlsin.
10 Efroʻn shu paytda shahar darvozasida yigʻilgan oʻz xalqi orasida oʻtirgan edi. U jamiki Xet xalqiga eshittirib, Ibrohimga shunday javob berdi:
11 — Toʻram, endi mening gapimni eshitsinlar. Men dalamni, dalamdagi gʻorni ham sizga inʼom qilaman. Xalqimning guvohligida bularni sizga beraman. Marhumangizni dafn qilavering.
12 Ibrohim yurt xalqiga yana taʼzim qildi. 13 U yurt xalqiga eshittirib, Efroʻnga shunday javob berdi:
— Rahmat, lekin men butun dalangiz uchun kumush toʻlab, sotib olay, toki marhumamni u yerga olib borib, dafn qilay. Iltimos, mening taklifimni rad etmang.
14-15 — E toʻram, — dedi Efroʻn Ibrohimga, — toʻrt yuz boʻlak kumush turadigan bir parcha yer bizning oramizda nima boʻpti?! Marhumangizni dafn qilavering.
16 Ibrohim rozi boʻlib, Efroʻn hammaga eshittirib aytgan toʻrt yuz boʻlak kumushni unga tortib berdi. Bu oʻlchov savdogarlar orasida muomalada edi.
17 Shunday qilib, Efroʻnning Mamre sharqida joylashgan Maxpaladagi mulki Ibrohimga oʻtdi. Mulk dalani, daladagi gʻorni va dalaning chetidagi hamma daraxtlarni oʻz ichiga olar edi. 18 Bular shahar darvozasida yigʻilgan Xet xalqining guvohligida Ibrohimning doimiy mulki boʻlib qoldi. 19 Shundan keyin Ibrohim Kanʼon yurtida Mamre sharqidagi Maxpala dalasining chetida joylashgan gʻorga xotini Sorani dafn qildi. (Mamre Xevronda joylashgan.) 20 Shunday qilib, Xet xalqiga qarashli boʻlgan dala va u yerdagi gʻor maqbara sifatida Ibrohimning doimiy mulki boʻlib qoldi.
