9–БОБ
Донолик ва аҳмоқлик
1 Донолик уй қурди,
уйининг етти устунини қўйди.
2 Қурбонлик келтирди,
шароб тайёрлаб, дастурхон ёзди.
3 Хизматкорларини шаҳарнинг энг баланд жойига юбориб,
улар орқали:
4 “Ким содда бўлса, бу ёққа келсин”, — деб чақирди,
ақлсизларга шундай деди:
5 “Келинглар, таомимдан енглар.
Мен тайёрлаган шаробдан ичинглар.
6 Ғафлатдан воз кечинглар, шунда яшайсизлар,
идрок йўлидан юринглар.”
7 Мазах қилувчига танбеҳ берган таҳқирланади,
фосиқнинг хатосини айтган ҳақоратланади.
8 Мазах қилувчига танбеҳ берма,
акс ҳолда, у сендан нафратланади.
Донога танбеҳ бер, шунда у сени севади.
9 Донога ўргатсанг, янада донороқ бўлади.
Солиҳни ўқитсанг, билимини кўпайтиради.
10 Эгамиздан қўрқиш доноликнинг бошидир ,
Муқаддас Худони билиш идрокдир.
11 Чунки донолик туфайли умрингга умр қўшилади.
12 Доно бўлсанг ўзингга фойда,
мазах қилсанг ўзинг жабр тортасан.
13 Аҳмоқ аёл шаллақи ва фаросатсиздир,
у ҳеч нарсани билмайди.
14 Уйининг эшиги олдида,
шаҳарнинг энг баланд жойида ўтириб,
15 йўлида тўғри юрган,
ёнидан ўтиб кетаётганларни:
16 “Кимки содда бўлса, бу ёққа келсин”, — деб чақиради,
ақлсизларга шундай дейди:
17 “Ўғирланган сув шириндир,
беркитиб ейилган нон мазали.”
18 Лекин у ерда арвоҳлар борлигини,
унинг меҳмонлари ўликлар диёрининг қаърида эканлигини билмайдилар.
1 Wisdom hath builded her house, she hath hewn out her seven pillars: 2 She hath killed her beasts; she hath mingled her wine; she hath also furnished her table. 3 She hath sent forth her maidens: she crieth upon the highest places of the city, 4 Whoso is simple, let him turn in hither: as for him that wanteth understanding, she saith to him, 5 Come, eat of my bread, and drink of the wine which I have mingled. 6 Forsake the foolish, and live; and go in the way of understanding. 7 He that reproveth a scorner getteth to himself shame: and he that rebuketh a wicked man getteth himself a blot. 8 Reprove not a scorner, lest he hate thee: rebuke a wise man, and he will love thee. 9 Give instruction to a wise man , and he will be yet wiser: teach a just man , and he will increase in learning. 10 The fear of the LORD is the beginning of wisdom: and the knowledge of the holy is understanding. 11 For by me thy days shall be multiplied, and the years of thy life shall be increased. 12 If thou be wise, thou shalt be wise for thyself: but if thou scornest, thou alone shalt bear it .
13 ¶ A foolish woman is clamorous: she is simple, and knoweth nothing. 14 For she sitteth at the door of her house, on a seat in the high places of the city, 15 To call passengers who go right on their ways: 16 Whoso is simple, let him turn in hither: and as for him that wanteth understanding, she saith to him, 17 Stolen waters are sweet, and bread eaten in secret is pleasant. 18 But he knoweth not that the dead are there; and that her guests are in the depths of hell.
