35–БОБ
Худо Эдомни жазолайди
1 Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 2 “Эй инсон, Сеир тоғларига юзлан, уларга қарши башорат қилиб айт: 3 «Эгамиз Раббий шундай демоқда: эй Сеир тоғлари, Мен сизларга қаршиман. Мен сизларга қарши қўлимни кўтариб, сизларни ташландиқ харобазор қиламан. 4 Шаҳарларингизни вайрон қилиб, юртингизни ташландиқ жойга айлантираман. Ўшанда Эгангиз Мен эканлигимни билиб оласизлар. 5 Халқимга бўлган қадимги адоватингиз туфайли сизлар Исроил халқининг тақдирини қилич билан ҳал қилган эдингизлар. Улар шусиз ҳам охирги жазосини тортиб, бошларидан оғир дамларни кечираётган эдилар–ку! 6 Шу қилганларингиз учун, Мен, Эгангиз Раббий, барҳаёт Худо бўлганим ҳақи онт ичиб айтаманки, сизларни қонга белайман, қон кетингиздан қувади. Сизлар қотилликдан ҳазар қилмаганингиз учун қотиллик сизларни доим таъқиб қилади. 7 Эй Сеир тоғлари, Мен сизларни хароб қилиб, ташландиқ жойга айлантираман. Ҳудудингиздан ҳеч ким юрмайдиган бўлади. 8 Мен сизларни жасадларга тўлдираман. Қиличдан ҳалок бўлган одамларнинг жасадлари қирларингизда, водийларингизда, сойликларингизда ётади. 9 Сизларни то абад ташландиқ қиламан. Шаҳарларингизда ҳеч қачон одам яшамайди. Ўшанда Эгангиз Мен эканлигимни билиб оласизлар.
10 Мен, Эгангиз, Яҳудо ва Исроил юртида бўлганимга қарамай, сизлар шундай деб айтган эдингиз: ‘Бу икки халқ бизники бўлади, уларнинг юртини биз қўлга киритамиз.’ 11 Шундай экан, Мен, Эгангиз Раббий, барҳаёт Худо бўлганим ҳақи онт ичиб айтаманки, сизларни қилган қилмишларингизга яраша жазолайман. Сизлар халқимдан нафратланиб, уларга ҳасад қилганингиз ҳамда устиларига ғазабингизни сочганингиз учун адабингизни бераман. Мен сизларни жазолаганимда Ўзимни халқимга танитаман. 12 Сизлар Исроил тоғларига қарата айтган ҳақоратли сўзларингизни Мен, Эгангиз, эшитганимни билиб оласизлар. Сизлар шундай деган эдингиз: ‘Исроил хароб бўлди, энди бу халқ бизга ем бўлади.’ 13 Ҳа, сизлар Менинг олдимда ўзингизни катта тутдингизлар. Оғзингизни кўпиртириб, Менга қарши гапирдингизлар. Мен ҳаммасини эшитдим.
14 Эгамиз Раббий шундай демоқда: Мен сизларни хароб қилганимда, бутун жаҳон севинади. 15 Ахир, сизлар Исроил юрти хароб бўлганидан севинган эдингизлар. Шунинг учун Мен бу кўргиликни бошларингизга соламан. Эй Сеир тоғлари, эй бутун Эдом юрти, сизлар хароб бўласиз. Шунда Эгангиз Мен эканлигимни бутун жаҳон билиб олади.»”
1 Moreover the word of the LORD came unto me, saying, 2 Son of man, set thy face against mount Seir, and prophesy against it, 3 And say unto it, Thus saith the Lord GOD; Behold, O mount Seir, I am against thee, and I will stretch out mine hand against thee, and I will make thee most desolate. 4 I will lay thy cities waste, and thou shalt be desolate, and thou shalt know that I am the LORD. 5 Because thou hast had a perpetual hatred, and hast shed the blood of the children of Israel by the force of the sword in the time of their calamity, in the time that their iniquity had an end: 6 Therefore, as I live, saith the Lord GOD, I will prepare thee unto blood, and blood shall pursue thee: sith thou hast not hated blood, even blood shall pursue thee. 7 Thus will I make mount Seir most desolate, and cut off from it him that passeth out and him that returneth. 8 And I will fill his mountains with his slain men: in thy hills, and in thy valleys, and in all thy rivers, shall they fall that are slain with the sword. 9 I will make thee perpetual desolations, and thy cities shall not return: and ye shall know that I am the LORD.
10 Because thou hast said, These two nations and these two countries shall be mine, and we will possess it; whereas the LORD was there: 11 Therefore, as I live, saith the Lord GOD, I will even do according to thine anger, and according to thine envy which thou hast used out of thy hatred against them; and I will make myself known among them, when I have judged thee. 12 And thou shalt know that I am the LORD, and that I have heard all thy blasphemies which thou hast spoken against the mountains of Israel, saying, They are laid desolate, they are given us to consume. 13 Thus with your mouth ye have boasted against me, and have multiplied your words against me: I have heard them . 14 Thus saith the Lord GOD; When the whole earth rejoiceth, I will make thee desolate. 15 As thou didst rejoice at the inheritance of the house of Israel, because it was desolate, so will I do unto thee: thou shalt be desolate, O mount Seir, and all Idumea, even all of it: and they shall know that I am the LORD.
