34–БОБ
Элиху Аюбни такаббурликда айблайди
1 Элиху гапида давом этиб шундай деди:
2 “Менинг сўзларимни тингланг, эй донишмандлар .
Менга қулоқ солинг, эй билимдонлар.
3 Тил таомнинг таъмини татигандай,
Қулоқ ҳам сўзларни синаб кўради.
4 Келинглар, нима тўғрилигини танлайлик,
Нима яхшилигини биргаликда ўрганайлик.
5 Аюб шундай дейди: «Мен айбсизман,
Лекин Худо менга адолат қилмаяпти.
6 Тўғри бўлсам ҳам, мени ёлғончига чиқаришди.
Гуноҳсиз бўлсам ҳам тузалмас дардга йўлиққанман.»
7 Аюбга ўхшаган одам борми?
Аюб учун Худога шак келтириш сув ичишдай бир гап!
8 Унинг ўртоқлари бадкирдорлардир,
У фосиқлар билан вақт ўтказади.
9 Аюб ҳатто шундай деган:
«Худога ёқадиган иш қилишдан ҳеч бир фойда йўқ!»
10 Шунинг учун менга қулоқ солинг, заковатлилар.
Худо асло фосиқлик қилмас,
Қодир Худо ноҳақлик қилмас.
11 Ахир, У одамларнинг қилганларига яраша қайтаради,
Қилмишларининг оқибатини ўз бошларига келтиради.
12 Мана бу ҳақиқатдир:
Худо фосиқлик қилмайди,
Қодир Худо адолатга хиёнат этмайди.
13 Худога ер юзидаги ҳукмронликни биров берибдими?!
Бирор кимса Худони дунёга ҳукмдор қилиб қўйибдими?!
14 Агар Худо Ўз нафасини
Қайтариб олишга қарор қилса,
15 Бутун инсоният бирданига ҳалок бўлган бўларди,
Одамзод яна тупроққа қайтган бўларди.
16 Ақлингиз бўлса эшитинг,
Гапларимга қулоқ солинг.
17 Адолатдан нафратланган инсон ҳукмдор бўла олармиди?
Қудратли ва одил Худони ҳукм қилмоқчимисиз?
18 Шоҳларга: «Сизлар ярамассиз», дейдиган,
Бекларни фосиқ деб атайдиган Худо–ку!
19 У беклар учун тарафкашлик қилмайди,
Бойни камбағалдан устун кўрмайди.
Ахир, уларнинг ҳаммасини Ўзи яратган!
20 Одамлар бир зумда ўлади.
Ярим кечада қалтирайди–ю, жон беради.
Қудратлилар осонликча йўқ қилинади.
21 Одамлар қилган ишларни Худо кузатиб туради,
Улар босган ҳар бир қадамни Худо кўриб туради.
22 Бирон зулмат ёки қоронғи жой йўқки,
Бадкирдорлар ўша жойда яшириниб олса.
23 Инсонни ҳукм қилиш учун
Худо тафтиш ўтказиши шарт эмас .
24 Худо текширмасдан ҳам қудратлиларни қулатиб,
Уларнинг ўрнига бошқаларни жойлайди.
25 Худо қудратлиларнинг ишларини кузатиб туради.
Шунинг учун кечаси уларни ағдариб ташлайди,
Улар ҳалок бўлади.
26 Худо уларни фосиқлиги учун
Ҳамманинг кўзи олдида жазолайди.
27 Чунки улар Худога эргашишни рад қилдилар,
Худонинг йўлларини англаб етмадилар.
28 Камбағалларни шундай эздиларки,
Уларнинг ноласи Худога етиб борди.
29 Худо сукут сақласа, ким ҳам Уни ҳукм қиларди?
У юзини яширса, ким кўра оларди?
Бу бирор инсон ёки бирор халқнинг қўлидан келармикан?!
30 Бетавфиқлар бошқа одамларга тузоқ бўлмасин деб,
Худо уларни ҳукмдор қилиб қўймайди.
31 Бирортаси Худога:
«Мен жазоимни олдим, энди гуноҳ қилмайман.
32 Мен кўролмайдиган нарсаларни ўргат,
Ҳа, нотўғри ишлар қилдим,
Энди бундай қилмайман», — дейдими?
33 Худо сизнинг ўлчовингиз бўйича қайтариши керакми?
Ахир, сиз Ундан нафратландингиз–ку!
Эй Аюб, мен эмас, сиз қарор қилишингиз керак.
Қани, билганингизни айтинг–чи.
34 Мана, гапларимни эшитган донолар,
Ақл–идроклилар шундай деяпти:
35 «Аюб билмасдан гапиряпти,
Гапларининг маъниси йўқ.»
36 Қани энди, Аюб яхшилаб ҳукм қилинса,
Ахир, у фосиқларга ўхшаб гапиряпти–ку.
37 Аюб Худога қарши чиқиб,
Гуноҳи устига гуноҳ қўшяпти.
Орамизда Худони мазах қиляпти,
Худога қарши кўп гап айтяпти.”
1 Furthermore Elihu answered and said, 2 Hear my words, O ye wise men; and give ear unto me, ye that have knowledge. 3 For the ear trieth words, as the mouth tasteth meat. 4 Let us choose to us judgment: let us know among ourselves what is good. 5 For Job hath said, I am righteous: and God hath taken away my judgment. 6 Should I lie against my right? my wound is incurable without transgression. 7 What man is like Job, who drinketh up scorning like water? 8 Which goeth in company with the workers of iniquity, and walketh with wicked men. 9 For he hath said, It profiteth a man nothing that he should delight himself with God.
10 Therefore hearken unto me, ye men of understanding: far be it from God, that he should do wickedness; and from the Almighty, that he should commit iniquity. 11 For the work of a man shall he render unto him, and cause every man to find according to his ways. 12 Yea, surely God will not do wickedly, neither will the Almighty pervert judgment. 13 Who hath given him a charge over the earth? or who hath disposed the whole world? 14 If he set his heart upon man, if he gather unto himself his spirit and his breath; 15 All flesh shall perish together, and man shall turn again unto dust.
16 If now thou hast understanding, hear this: hearken to the voice of my words. 17 Shall even he that hateth right govern? and wilt thou condemn him that is most just? 18 Is it fit to say to a king, Thou art wicked? and to princes, Ye are ungodly? 19 How much less to him that accepteth not the persons of princes, nor regardeth the rich more than the poor? for they all are the work of his hands. 20 In a moment shall they die, and the people shall be troubled at midnight, and pass away: and the mighty shall be taken away without hand. 21 For his eyes are upon the ways of man, and he seeth all his goings. 22 There is no darkness, nor shadow of death, where the workers of iniquity may hide themselves. 23 For he will not lay upon man more than right; that he should enter into judgment with God. 24 He shall break in pieces mighty men without number, and set others in their stead. 25 Therefore he knoweth their works, and he overturneth them in the night, so that they are destroyed. 26 He striketh them as wicked men in the open sight of others; 27 Because they turned back from him, and would not consider any of his ways: 28 So that they cause the cry of the poor to come unto him, and he heareth the cry of the afflicted. 29 When he giveth quietness, who then can make trouble? and when he hideth his face, who then can behold him? whether it be done against a nation, or against a man only: 30 That the hypocrite reign not, lest the people be ensnared.
31 Surely it is meet to be said unto God, I have borne chastisement , I will not offend any more: 32 That which I see not teach thou me: if I have done iniquity, I will do no more. 33 Should it be according to thy mind? he will recompense it, whether thou refuse, or whether thou choose; and not I: therefore speak what thou knowest. 34 Let men of understanding tell me, and let a wise man hearken unto me. 35 Job hath spoken without knowledge, and his words were without wisdom. 36 My desire is that Job may be tried unto the end because of his answers for wicked men. 37 For he addeth rebellion unto his sin, he clappeth his hands among us, and multiplieth his words against God.
