1–БОБ
Дуойи салом
1 Худонинг иродаси билан Исо Масиҳнинг ҳаворийси бўлиш учун даъват қилинган мен — Павлусдан ва биродаримиз Состенисдан 2 Худонинг Коринф шаҳридаги жамоатига салом! Худо сизларни Ўзининг азиз халқи бўлишга даъват қилиб, Исо Масиҳ орқали Ўзи учун ажратиб олган. Шундай қилиб, ҳар ерда Раббимиз Исо Масиҳга сажда қилаётганларнинг қаторига қўшилдингиз. Исо Масиҳ уларнинг ҳам, бизнинг ҳам Раббимиздир.
3 Отамиз Худо ва Раббимиз Исо Масиҳ сизларга инояту тинчлик ато этсин.
Худонинг кўрсатган илтифоти
4 Худойим сизларга Исо Масиҳ орқали Ўз иноятини берди. Шу боис доимо Худойимга сизлар учун шукур айтаман. 5 Исо Масиҳ орқали Худо сизларни ҳар қандай каломда моҳир, илму маърифатда бой қилди. 6 Шу тариқа мен сизларга айтган Масиҳ ҳақидаги хабар ҳақиқат эканлиги исботланди. 7 Мана энди Раббимиз Исо Масиҳнинг келишини интизорлик билан кутар экансиз, Муқаддас Руҳ берадиган инъомлардан бенасиб эмассизлар. 8 Раббимиз Исо Масиҳ келган кунда сизлар айбсиз бўлишингиз учун Худо сизларни охиригача қўллаб–қувватлайди. 9 Сизларни Ўз Ўғли Раббимиз Исо Масиҳ билан мулоқот қилишга чорлаган Худо садоқатлидир.
Имонлилар жамоатидаги низолар
10 Эй биродарларим, Раббимиз Исо Масиҳ номи билан сизларга илтижо қиламан: ҳаммангиз ўзаро аҳил яшанглар. Орангизда низоларга йўл қўймай, фикр–хаёлда тамомила якдил бўлинглар. 11 Зеро, эй биродарларим, сизларнинг орангизда жанжаллар борлиги ҳақида опамиз Хлоиснинг хонадонидагилар менга хабар беришди. 12 Мен қуйидагиларни назарда тутяпман: орангизда баъзилар: “Мен Павлуснинг шогирдиман”, яна баъзилар эса: “Мен Аполлоснинг шогирдиман”, яна бошқалар: “Мен Бутруснинг шогирдиман”, яна бир хил одамлар: “Мен Масиҳнинг шогирдиман”, деб айтаётган эмиш. 13 Нима, Масиҳ бўлинганми? Ёки сизлар учун Павлус хочга михланганми? Наҳотки Павлуснинг номи билан сувга чўмдирилган бўлсангиз?! 14 Худога шукурки, мен сизларнинг орангиздан Криспус ва Гаюсдан бошқа ҳеч кимни сувга чўмдирмадим. 15 Ҳеч ким: “Мен Павлуснинг номи билан чўмдирилганман”, дея олмайди. 16 Тўғри, мен Стефанаснинг уй аҳлини ҳам сувга чўмдирган эдим, аммо булардан бошқа ҳеч бир одамни сувга чўмдирганим эсимда йўқ. 17 Зотан, Масиҳ мени, одамларни сувга чўмдирсин деб эмас, балки Хушхабарни ёйсин деб юборди. Менга бу Хушхабарни инсонларга оид бўлган донолик билан ёйиш буюрилмади. Бўлмаса, Масиҳнинг хочдаги ўлими ҳақидаги хабарнинг кучи йўқолган бўларди.
Масиҳ — Худонинг ҳикмати ва қудрати
18 Хоч ҳақидаги бу хабар ҳалок бўлаётганларга телбаликдай туюлади. Аммо биз — нажот топаётганлар учун эса у Худонинг қудратидир. 19 Ахир, Муқаддас битикларда ёзилган–ку:
“Мен доноларни донолигидан маҳрум қиламан,
Идроклиларни идрокидан айираман.”
20 Донолар қани? Тафсирчилар ва бу дунёнинг файласуфлари қаерда? Худо бу дунёнинг ҳикматини ақлсизликка айлантирди–ку, ахир! 21 Модомики, Худонинг ҳикмати бўйича бу дунё ўз ақл–заковати билан Худони таниб–билмаган экан, тентакликдай туюлган хабарга ишонганларни Худо қутқаришни лозим кўрди. 22 Мана, яҳудийлар мўъжизалар талаб қиладилар, юнонлар эса донолик пайида юрадилар. 23 Биз эса фақат хочга михланган Масиҳ ҳақидаги хабарни ёймоқдамиз. Бу хабар яҳудийлар учун ҳақорат бўлса, ғайрияҳудийлар учун телбаликдир. 24 Бироқ Худо даъват қилган яҳудий ва ғайрияҳудийлар учун Масиҳ хочи Худонинг қудрати ва ҳикматидир. 25 Зеро, Худонинг “ақлсизлиги” инсон донолигидан устундир, Худонинг “заифлиги” инсон қудратидан кучлироқдир.
26 Эй биродарларим, Худо сизларни даъват қилганда қандай одам эдингизлар, бир эсга олинг–чи! Инсоний нуқтаи назардан қараганда, орангизда доно, қудратли ёки олижаноблар кўп эмасди. 27 Лекин Худо доноларни шарманда қилиш учун дунёдаги ақлсиз деб ҳисобланганларни танлади. У қудратлиларни шарманда қилиш учун дунёдаги заиф ҳисобланганларни танлади. 28 Дунёдаги эътиборли ҳисобланганлар арзимас бўлиб қолсин деб, Худо бу дунёдаги эътиборсиз ва камситилган, яъни аҳамиятсиз деб ҳисобланганларни танлади. 29 Шундай қилиб, ҳеч бир инсон Худонинг олдида мақтана олмайди. 30 Исо Масиҳ орқали Худо бизга янги ҳаёт ато этиб, У орқали доноликка эга бўлганимизни намоён қилди. Биз Масиҳнинг шарофати билан оқланиб, гуноҳдан халос бўлдик, Худонинг азиз халқи бўлдик. 31 Шундай қилиб, Муқаддас битикларда ўргатилгандай, ким мақтанмоқчи бўлса, Эгамизни биламан, деб мақтансин .
1 Paul, called to be an apostle of Jesus Christ through the will of God, and Sosthenes our brother, 2 Unto the church of God which is at Corinth, to them that are sanctified in Christ Jesus, called to be saints, with all that in every place call upon the name of Jesus Christ our Lord, both theirs and ours: 3 Grace be unto you, and peace, from God our Father, and from the Lord Jesus Christ.
4 I thank my God always on your behalf, for the grace of God which is given you by Jesus Christ; 5 That in every thing ye are enriched by him, in all utterance, and in all knowledge; 6 Even as the testimony of Christ was confirmed in you: 7 So that ye come behind in no gift; waiting for the coming of our Lord Jesus Christ: 8 Who shall also confirm you unto the end, that ye may be blameless in the day of our Lord Jesus Christ. 9 God is faithful, by whom ye were called unto the fellowship of his Son Jesus Christ our Lord.
10 Now I beseech you, brethren, by the name of our Lord Jesus Christ, that ye all speak the same thing, and that there be no divisions among you; but that ye be perfectly joined together in the same mind and in the same judgment. 11 For it hath been declared unto me of you, my brethren, by them which are of the house of Chloe, that there are contentions among you. 12 Now this I say, that every one of you saith, I am of Paul; and I of Apollos; and I of Cephas; and I of Christ. 13 Is Christ divided? was Paul crucified for you? or were ye baptized in the name of Paul? 14 I thank God that I baptized none of you, but Crispus and Gaius; 15 Lest any should say that I had baptized in mine own name. 16 And I baptized also the household of Stephanas: besides, I know not whether I baptized any other. 17 For Christ sent me not to baptize, but to preach the gospel: not with wisdom of words, lest the cross of Christ should be made of none effect.
18 For the preaching of the cross is to them that perish foolishness; but unto us which are saved it is the power of God. 19 For it is written, I will destroy the wisdom of the wise, and will bring to nothing the understanding of the prudent. 20 Where is the wise? where is the scribe? where is the disputer of this world? hath not God made foolish the wisdom of this world? 21 For after that in the wisdom of God the world by wisdom knew not God, it pleased God by the foolishness of preaching to save them that believe. 22 For the Jews require a sign, and the Greeks seek after wisdom: 23 But we preach Christ crucified, unto the Jews a stumblingblock, and unto the Greeks foolishness; 24 But unto them which are called, both Jews and Greeks, Christ the power of God, and the wisdom of God. 25 Because the foolishness of God is wiser than men; and the weakness of God is stronger than men. 26 For ye see your calling, brethren, how that not many wise men after the flesh, not many mighty, not many noble, are called : 27 But God hath chosen the foolish things of the world to confound the wise; and God hath chosen the weak things of the world to confound the things which are mighty; 28 And base things of the world, and things which are despised, hath God chosen, yea , and things which are not, to bring to nought things that are: 29 That no flesh should glory in his presence. 30 But of him are ye in Christ Jesus, who of God is made unto us wisdom, and righteousness, and sanctification, and redemption: 31 That, according as it is written, He that glorieth, let him glory in the Lord.
