28–БОБ
Тир шоҳи ҳақида башорат
1 Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 2 “Эй инсон, Тир шоҳига айт: «Эгамиз Раббий шундай демоқда: сен мағрурланиб кетдинг. ‘Мен худоман, денгиз бағридаги худолар тахтида ўтирибман’, деб айтдинг. Сен ўзингни худодай доно деб биласан, ахир, сен худо эмас, инсонсан–ку! 3 Наҳотки Дониёрдан ҳам доно бўлсанг?! Наҳот барча сирларни билсанг?! 4 Сен донолигинг ва ақлинг билан ўзингга давлат орттирдинг, хазиналарингни олтину кумушга тўлдирдинг. 5 Савдо–сотиқдаги иқтидоринг билан кўп давлат йиғдинг. Аммо бойлигинг туфайли мағрурланиб кетдинг.
6 Эгамиз Раббий шундай демоқда: сен ўзингни худодай доно деб билганинг учун, 7 Мен устингга бегона халқни тортиб келаман. Улар ўтакетган ёвуз халқдир. Улар гўзаллигинг ва донолигингга қарши чиқиб, қилич яланғочлайдилар. Ҳашаматингни оёқ ости қиладилар. 8 Ўзингни эса тубсиз чуқурликка улоқтирадилар. Ҳа, сен денгиз бағрида азобланиб жон берасан. 9 Шунда, жаллодларинг олдида ‘мен худоман’, деб айтармикансан?! Ахир, қотилларинг қўлида сен худо эмас, оддий бир инсон бўласан! 10 Сен мусофирлар қўлида суннатсизлар каби ўласан. Буларни Мен айтдим. Эгамиз Раббийнинг каломи шудир.»”
Тир шоҳи ҳақида марсия
11 Эгамиз менга яна шундай деди: 12 “Эй инсон, Тир шоҳи ҳақида марсия айт: «Эгамиз Раббий шундай демоқда:
Эй Тир шоҳи, сен баркамолликнинг аъло намунаси бўлдинг.
Ниҳоятда доно, гўзалликда баркамол эдинг.
13 Сен Худонинг боғи Аданда яшар эдинг.
Қизил ёқут, хризолит, олмос,
Топаз, ақиқ, яшма,
Зангори ёқут, фируза ва зумрад каби
Қимматбаҳо тошлар билан безанар эдинг.
Тақинчоқларинг олтиндан ясалган эди.
Сен яралган кунинг булар тайёрланганди.
14 Мен сени соқчи каруб қилиб танладим,
Ўша мартабага сени тайинладим.
Сен Худонинг тоғида яшар эдинг,
Оловдай товланган тошлар орасида юрар эдинг.
15 Бино бўлганингдан то қабиҳлик қилгунингга қадар,
Сен тўғри йўлдан юрдинг.
16 Катта тижоратинг туфайли,
Ёвузликка тўлиб, гуноҳ қилдинг.
Мен сени шармандаларча Худонинг тоғидан ҳайдадим.
Эй соқчи каруб, Мен сени чиқариб юбордим,
Оловдай товланган тошлар орасидан ҳайдадим.
17 Сен гўзаллигинг туфайли мағрурланиб кетган эдинг.
Савлатинг туфайли ақл–фаросатдан воз кечган эдинг.
Шунинг учун Мен сени ерга улоқтирдим,
Шоҳлар олдида шармандангни чиқардим.
18 Сен чексиз гуноҳларинг билан,
Савдо–сотиқдаги ноҳақликларинг билан,
Ўз саждагоҳларингни булғадинг.
Шунинг учун Мен ичингдан олов чиқардим,
Сени куйдириб ташладим.
Одамларнинг кўзи олдида кулингни кўкка совурдим.
19 Сени билган халқлар аҳволингни кўриб, донг қотдилар.
Сенинг бошингга даҳшатли ўлим келди,
Сен абадий йўқ бўласан.»”
Сидон шаҳри ҳақида башорат
20 Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 21 “Эй инсон, Сидон шаҳрига юзлан, унга қарши башорат қилиб айт: 22 «Эгамиз Раббий шундай демоқда: эй Сидон, Мен сенга қаршиман! Сени жазолаб, сен орқали муқаддаслигимни аён қиламан, шу тариқа орангда Ўзимни улуғлайман. Ўшанда Эганг Мен эканлигимни билиб оласан. 23 Мен сени даҳшатли ўлатга гирифтор қиламан. Кўчаларингда қон дарё бўлиб оқади. Душманларинг сенга ҳар томондан ҳамла қилади, одамларнинг жасадлари шаҳар ичида ётади. Ўшанда Эганг Мен эканлигимни билиб оласан.»”
Келажакда Исроил оладиган баракалар
24-25 Эгамиз Раббий шундай демоқда: “Исроил халқидан ҳазар қилиб, зулм ўтказган биронта қўшни халқ бундан буён Исроил халқи учун тикан ва янтоқдай бўлмайди. Исроил халқи Эгаси Раббий Мен эканлигимни билиб олади. Мен тарқатиб юборган халқим Исроилни узоқ юртлардан Ўзим йиғиб оламан. Улар орқали барча халқларга муқаддаслигимни аён қиламан. Мен қулим Ёқубга мулк қилиб берган ерда уларни ўрнаштираман. 26 Улар осойишта ҳаёт кечирадилар. Уйлар қуриб, узумзорлар барпо қиладилар. Улардан ҳазар қилган қўшни халқларни жазолаганим учун халқим бехатар, тинч яшайди. Ўшанда Эгаси Худо Мен эканлигимни билиб олади.”
1 The word of the LORD came again unto me, saying, 2 Son of man, say unto the prince of Tyrus, Thus saith the Lord GOD; Because thine heart is lifted up, and thou hast said, I am a God, I sit in the seat of God, in the midst of the seas; yet thou art a man, and not God, though thou set thine heart as the heart of God: 3 Behold, thou art wiser than Daniel; there is no secret that they can hide from thee: 4 With thy wisdom and with thine understanding thou hast gotten thee riches, and hast gotten gold and silver into thy treasures: 5 By thy great wisdom and by thy traffick hast thou increased thy riches, and thine heart is lifted up because of thy riches: 6 Therefore thus saith the Lord GOD; Because thou hast set thine heart as the heart of God; 7 Behold, therefore I will bring strangers upon thee, the terrible of the nations: and they shall draw their swords against the beauty of thy wisdom, and they shall defile thy brightness. 8 They shall bring thee down to the pit, and thou shalt die the deaths of them that are slain in the midst of the seas. 9 Wilt thou yet say before him that slayeth thee, I am God? but thou shalt be a man, and no God, in the hand of him that slayeth thee. 10 Thou shalt die the deaths of the uncircumcised by the hand of strangers: for I have spoken it , saith the Lord GOD.
11 ¶ Moreover the word of the LORD came unto me, saying, 12 Son of man, take up a lamentation upon the king of Tyrus, and say unto him, Thus saith the Lord GOD; Thou sealest up the sum, full of wisdom, and perfect in beauty. 13 Thou hast been in Eden the garden of God; every precious stone was thy covering, the sardius, topaz, and the diamond, the beryl, the onyx, and the jasper, the sapphire, the emerald, and the carbuncle, and gold: the workmanship of thy tabrets and of thy pipes was prepared in thee in the day that thou wast created. 14 Thou art the anointed cherub that covereth; and I have set thee so: thou wast upon the holy mountain of God; thou hast walked up and down in the midst of the stones of fire. 15 Thou wast perfect in thy ways from the day that thou wast created, till iniquity was found in thee. 16 By the multitude of thy merchandise they have filled the midst of thee with violence, and thou hast sinned: therefore I will cast thee as profane out of the mountain of God: and I will destroy thee, O covering cherub, from the midst of the stones of fire. 17 Thine heart was lifted up because of thy beauty, thou hast corrupted thy wisdom by reason of thy brightness: I will cast thee to the ground, I will lay thee before kings, that they may behold thee. 18 Thou hast defiled thy sanctuaries by the multitude of thine iniquities, by the iniquity of thy traffick; therefore will I bring forth a fire from the midst of thee, it shall devour thee, and I will bring thee to ashes upon the earth in the sight of all them that behold thee. 19 All they that know thee among the people shall be astonished at thee: thou shalt be a terror, and never shalt thou be any more.
20 ¶ Again the word of the LORD came unto me, saying, 21 Son of man, set thy face against Zidon, and prophesy against it, 22 And say, Thus saith the Lord GOD; Behold, I am against thee, O Zidon; and I will be glorified in the midst of thee: and they shall know that I am the LORD, when I shall have executed judgments in her, and shall be sanctified in her. 23 For I will send into her pestilence, and blood into her streets; and the wounded shall be judged in the midst of her by the sword upon her on every side; and they shall know that I am the LORD.
24 ¶ And there shall be no more a pricking brier unto the house of Israel, nor any grieving thorn of all that are round about them, that despised them; and they shall know that I am the Lord GOD. 25 Thus saith the Lord GOD; When I shall have gathered the house of Israel from the people among whom they are scattered, and shall be sanctified in them in the sight of the heathen, then shall they dwell in their land that I have given to my servant Jacob. 26 And they shall dwell safely therein, and shall build houses, and plant vineyards; yea, they shall dwell with confidence, when I have executed judgments upon all those that despise them round about them; and they shall know that I am the LORD their God.
