35–БОБ
Элиху Аюбга Худонинг адолатли эканини эслатади
1 Элиху гапини давом эттириб, шундай деди:
2 “Эй Аюб: «Худонинг олдида айбсизман»,
— деб айтишингиз нотўғри.
3 Сиз Худога: «Гуноҳсизлигим
Менга яхшилик келтириши керак эди–ку!
Аммо мен ёмонлик кўрдим!»
— деб айтишингиз ҳам тўғри эмас.
4 Сиз ва дўстларингиз гапимни эшитинглар.
5 Осмонга қараб кўринглар,
Сизлардан анча тепада бўлган булутларга қаранглар.
6 Итоатсизлик қилсангиз, Худога нима зарар?
Гуноҳларингиз кўпайса, Худога нима?
7 Борди–ю, солиҳ бўлсангиз, Унга нима қилиб берардингиз?
У сизнинг қўлингиздан бирор нарса олишга зорми?
8 Фосиқлигингиздан фақат инсонлар қийналади.
Солиҳлигингиз ҳам фақатгина инсонларга мадад беради.
9 Зулм ҳаддан ташқари кўп бўлгани учун одамлар фарёд қилади.
Зўравонларнинг қўлидан қутқаринглар, деб ёрдам сўрайди.
10 Аммо ҳеч ким Яратувчига ёлвормайди.
Тунлари умид берадиган Худога илтижо қилмайди.
11 У эса ер юзидаги жониворларга қараганда бизга кўпроқ билим берган–ку!
Бизни осмондаги қушлардан ақллироқ қилган–ку!
12 Зулм остида қолган инсонлар фарёд қилишса ҳам, Худо жавоб бермайди.
Ахир, уларнинг ўзлари такаббур ва фосиқдир.
13 Худо бундай инсонларнинг пуч сўзларига умуман қулоқ солмайди,
Қодир Худо уларга эътибор бермайди.
14 Эй Аюб! Сиз: «Худони кўрмаяпман», дейсиз.
Даъвоингизни Унга келтирдингиз, энди сабр қилинг!
15 Сиз: «Худо ғазабини сочмаяпти,
Фосиқликка заррача эътибор бермаяпти», деб ўйлайсиз.
16 Шундай қилиб, Аюб бемаъни гапларни гапиряпти.
Ҳеч нима билмай туриб, гапни кўпайтиряпти.”
1 Elihu spake moreover, and said, 2 Thinkest thou this to be right, that thou saidst, My righteousness is more than God’s? 3 For thou saidst, What advantage will it be unto thee? and , What profit shall I have, if I be cleansed from my sin? 4 I will answer thee, and thy companions with thee. 5 Look unto the heavens, and see; and behold the clouds which are higher than thou. 6 If thou sinnest, what doest thou against him? or if thy transgressions be multiplied, what doest thou unto him? 7 If thou be righteous, what givest thou him? or what receiveth he of thine hand? 8 Thy wickedness may hurt a man as thou art; and thy righteousness may profit the son of man.
9 By reason of the multitude of oppressions they make the oppressed to cry: they cry out by reason of the arm of the mighty. 10 But none saith, Where is God my maker, who giveth songs in the night; 11 Who teacheth us more than the beasts of the earth, and maketh us wiser than the fowls of heaven? 12 There they cry, but none giveth answer, because of the pride of evil men. 13 Surely God will not hear vanity, neither will the Almighty regard it.
14 Although thou sayest thou shalt not see him, yet judgment is before him; therefore trust thou in him. 15 But now, because it is not so , he hath visited in his anger; yet he knoweth it not in great extremity: 16 Therefore doth Job open his mouth in vain; he multiplieth words without knowledge.
