24–БОБ
Аюб: “Нима учун фосиқлар жазоланмайди?” деб сўрайди
1 Нима учун Қодир Худо ҳукм вақтини белгиламайди?
Нима учун Худони билганлар бекорга Уни кутадилар?
2 Фосиқлар чегараларни бузадилар ,
Ўғирланган подаларни яйловларда боқадилар.
3 Етимларнинг эшакларини ҳайдаб кетадилар.
Беванинг ҳўкизини кафиллик сифатида олиб қўядилар.
4 Камбағалларни йўлдан четга чиқариб ташлайдилар.
Қашшоқларни яширинишга мажбур қиладилар.
5 Қашшоқлар ёввойи эшаклардай чўлда овқат излашади,
Уларнинг фарзандлари учун даштдан бошқа ерда егулик йўқ.
6 Бегоналарнинг далаларида сомон йиғишади,
Фосиқларнинг узумзорларида қолган–қутганини теришади.
7 Тунни кийим–кечаксиз, яланғоч ўтказади,
Совуқда уларнинг ёпинадиган нарсаси йўқ.
8 Тоғ ёмғирлари уларни шалаббо қилади,
Бошпаналари йўқлигидан улар
Қоянинг олдида қалтирайдилар.
9 Фосиқлар беванинг фарзандини
Онасининг қучоғидан юлиб олади,
Камбағалнинг чақалоғини гаровга олади.
10 Кийимлари йўқлигидан камбағаллар яланғоч юришади.
Буғдой боғламларини кўтариб юрсалар–да, қоринлари оч қолади.
11 Қатор–қатор зайтун дарахтлари орасида
Зайтунни эзиб мой чиқарадилар.
Узум сиқиб шароб қиладилар,
Аммо чанқоқлари босилмайди.
12 Шаҳарда жон бераётганларнинг нолалари эшитилади,
Жароҳатланганлар мадад сўраб фарёд қилади.
Шунда ҳам Худо ҳеч кимни бу ноҳақлик учун жавобгар қилмайди.
13 Нурга қарши бош кўтарганлар бор.
Улар нур йўлидан юрмайдилар,
Нур йўли олиб борадиган жойга бормайдилар.
14 Қотил эрта тонгда туради,
Камбағалу бечорани ўлдиради,
Кечаси эса ўғрилик қилади.
15 Зинокор кеч бўлишини кутади,
«Ўшанда мени ҳеч ким кўрмайди», деб ўйлайди.
Ниқоб билан юзини беркитади.
16 Ўғрилар кечаси уйларни талаб,
Кундуз куни яширинади.
Улар нур нималигини билмайди.
17 Барча ўғриларнинг тонги зулматдир.
Ҳа, зулмат даҳшатлари уларнинг дўстидир.
18 Аммо ўша фосиқлар дарё сувлари устидаги кўпикдай ўткинчидир.
Уларнинг ерлари лаънатланган,
Уларнинг узумзорларига ҳеч ким қадам босмайди.
19 Иссиқ ҳаво ва қурғоқчилик қорни эритиб йўқ қилгандай,
Ўликлар диёри ҳам гуноҳкорни ўз оғушига олади.
20 Қуртлар эса уни маза қилиб кемиради.
Гуноҳкорни ҳатто ўз онаси унутади,
Ҳеч ким уни эсга олмайди.
Фосиқлар дарахтлардай синдириб ташланади.
21 Фосиқлар фарзандсиз аёлга зулм ўтказади,
Беваларга меҳр–шафқат кўрсатмайди.
22 Аммо Худо Ўз қудрати билан кучлиларни ҳалок қилади.
Улар баланд кўтарилиши мумкин,
Аммо уларнинг ҳаёти учун кафолат йўқ.
23 Улар осойишта яшашларига Худо йўл қўяди,
Аммо Ўзи уларнинг йўлларини доим кузатиб туради.
24 Ҳозирча улар буюк бўлса ҳам, кейинроқ йўқ бўлади.
Улар ерга урилади, худди бошқалардай ўлиб кетади.
Дон бошоқларидай қуриб қолади.
25 Қани, ким гапларимни ёлғон, деб айта олади?
Ким менинг гапларимни пучга чиқара билади?”
1 Why, seeing times are not hidden from the Almighty, do they that know him not see his days? 2 Some remove the landmarks; they violently take away flocks, and feed thereof . 3 They drive away the ass of the fatherless, they take the widow’s ox for a pledge. 4 They turn the needy out of the way: the poor of the earth hide themselves together. 5 Behold, as wild asses in the desert, go they forth to their work; rising betimes for a prey: the wilderness yieldeth food for them and for their children. 6 They reap every one his corn in the field: and they gather the vintage of the wicked. 7 They cause the naked to lodge without clothing, that they have no covering in the cold. 8 They are wet with the showers of the mountains, and embrace the rock for want of a shelter. 9 They pluck the fatherless from the breast, and take a pledge of the poor. 10 They cause him to go naked without clothing, and they take away the sheaf from the hungry; 11 Which make oil within their walls, and tread their winepresses, and suffer thirst. 12 Men groan from out of the city, and the soul of the wounded crieth out: yet God layeth not folly to them .
13 They are of those that rebel against the light; they know not the ways thereof, nor abide in the paths thereof. 14 The murderer rising with the light killeth the poor and needy, and in the night is as a thief. 15 The eye also of the adulterer waiteth for the twilight, saying, No eye shall see me: and disguiseth his face. 16 In the dark they dig through houses, which they had marked for themselves in the daytime: they know not the light. 17 For the morning is to them even as the shadow of death: if one know them, they are in the terrors of the shadow of death.
18 He is swift as the waters; their portion is cursed in the earth: he beholdeth not the way of the vineyards. 19 Drought and heat consume the snow waters: so doth the grave those which have sinned. 20 The womb shall forget him; the worm shall feed sweetly on him; he shall be no more remembered; and wickedness shall be broken as a tree. 21 He evil entreateth the barren that beareth not: and doeth not good to the widow. 22 He draweth also the mighty with his power: he riseth up, and no man is sure of life. 23 Though it be given him to be in safety, whereon he resteth; yet his eyes are upon their ways. 24 They are exalted for a little while, but are gone and brought low; they are taken out of the way as all other , and cut off as the tops of the ears of corn. 25 And if it be not so now, who will make me a liar, and make my speech nothing worth?
