1 Him that is weak in the faith receive ye, but not to doubtful disputations. 2 For one believeth that he may eat all things: another, who is weak, eateth herbs. 3 Let not him that eateth despise him that eateth not; and let not him which eateth not judge him that eateth: for God hath received him. 4 Who art thou that judgest another man’s servant? to his own master he standeth or falleth. Yea, he shall be holden up: for God is able to make him stand. 5 One man esteemeth one day above another: another esteemeth every day alike . Let every man be fully persuaded in his own mind. 6 He that regardeth the day, regardeth it unto the Lord; and he that regardeth not the day, to the Lord he doth not regard it . He that eateth, eateth to the Lord, for he giveth God thanks; and he that eateth not, to the Lord he eateth not, and giveth God thanks. 7 For none of us liveth to himself, and no man dieth to himself. 8 For whether we live, we live unto the Lord; and whether we die, we die unto the Lord: whether we live therefore, or die, we are the Lord’s. 9 For to this end Christ both died, and rose, and revived, that he might be Lord both of the dead and living. 10 But why dost thou judge thy brother? or why dost thou set at nought thy brother? for we shall all stand before the judgment seat of Christ. 11 For it is written, As I live, saith the Lord, every knee shall bow to me, and every tongue shall confess to God. 12 So then every one of us shall give account of himself to God. 13 Let us not therefore judge one another any more: but judge this rather, that no man put a stumblingblock or an occasion to fall in his brother’s way. 14 I know, and am persuaded by the Lord Jesus, that there is nothing unclean of itself: but to him that esteemeth any thing to be unclean, to him it is unclean. 15 But if thy brother be grieved with thy meat, now walkest thou not charitably. Destroy not him with thy meat, for whom Christ died. 16 Let not then your good be evil spoken of: 17 For the kingdom of God is not meat and drink; but righteousness, and peace, and joy in the Holy Ghost. 18 For he that in these things serveth Christ is acceptable to God, and approved of men. 19 Let us therefore follow after the things which make for peace, and things wherewith one may edify another. 20 For meat destroy not the work of God. All things indeed are pure; but it is evil for that man who eateth with offence. 21 It is good neither to eat flesh, nor to drink wine, nor any thing whereby thy brother stumbleth, or is offended, or is made weak. 22 Hast thou faith? have it to thyself before God. Happy is he that condemneth not himself in that thing which he alloweth. 23 And he that doubteth is damned if he eat, because he eateth not of faith: for whatsoever is not of faith is sin.
14–BOB
Birodaringni hukm qilma
1 Imoni sust boʻlganlarni imonlilar qatoriga qabul qiling, ularning fikrlari yuzasidan bahslashmang. 2 Zero, baʼzilar, hamma narsani tanovul qilib boʻladi, deb ishonadi, baʼzi imoni sustlar esa faqat sabzavot yeydi. 3 Hamma narsani yeydigan odam, har qanday narsani yemaydigan odamdan nafratlanmasin. Shuningdek, har narsani ham yeyavermaydigan odam, hamma narsani yeydigan odamni hukm qilmasin, chunki Xudo uni imonlilar qatoriga qabul qilgan. 4 Sen kim boʻlibsanki, birovning xizmatkorini tergaysan? Xizmatkorning toʻgʻri yoki notoʻgʻri ish qilganini uning xoʻjayini tasdiqlaydi–ku! Xoʻjayin xizmatkorni boshqargani uchun xizmatkor toʻgʻri ish qiladi, bu xoʻjayin Rabbimiz Isodir .
5 Ayrim odamlar bir kunni boshqa kundan ustunroq hisoblaydilar, yana boshqa bir odamlar esa kunlarning hammasini baravar deb hisoblaydilar. Har bir kishi oʻz fikrida mahkam tursin. 6 Biror kunni boshqasidan ustun deb bilgan odam Rabbimiz Isoni ulugʻlash uchun shunday qiladi . Hamma narsani yeyish mumkin deb bilgan odam ham Rabbimizni ulugʻlash uchun shunday fikrlaydi, chunki u ovqati uchun Xudoga shukur aytadi. Har narsani yemaydigan odam ham Rabbimizni ulugʻlash uchun shunday qiladi, u ham ovqati uchun Xudoga shukur aytadi! 7 Zero, hech birimiz faqat oʻzimiz uchun yashamaymiz, faqatgina oʻzimiz uchun oʻlmaymiz. 8 Axir, yashasak, hayotimiz bilan Rabbimiz Isoga shuhrat keltiramiz, oʻlsak ham, oʻz oʻlimimiz bilan Rabbimizga shuhrat keltiramiz. Demak, yashasak ham, oʻlsak ham, Rabbimizga tegishlimiz. 9 Masih oʻliklarning hamda tiriklarning Rabbiysi boʻlish uchun oʻldi va oʻlikdan tirildi. 10 Shunday ekan, nima uchun birodaringizni hukm qilyapsiz? Nima uchun birodaringizdan nafratlanyapsiz? Axir, hammamiz Xudoning hukm kursisi oldida turib, javob beramiz–ku! 11 Muqaddas bitiklarda shunday yozilgan:
“Egamiz shunday demoqda:
«Men barhayot Xudo boʻlganim haqi aytamanki ,
Mening oldimda har bir odam tiz choʻkadi,
Har bir til Menga hamdu sano aytadi.»”
12 Demak, har birimiz Xudoning oldida oʻzimiz uchun javobgarmiz.
Birodarlar bilan tinch–totuv yashash haqida
13 Shuning uchun endi bir–birimizni hukm qilmaylik. Aksincha, birodarlaringizning yoʻliga gʻov qoʻymaslikka, uni vasvasaga solmaslikka qaror qilinglar. 14 Men Rabbim Isoga tegishli boʻlganim uchun qatʼiy aminmanki, hech bir narsa oʻzidan–oʻzi harom emas. Ammo kimdir biror narsani harom hisoblasa, oʻsha narsa u uchun haromdir. 15 Agar sizlar biror narsa yeb, birodaringizni xafa qilayotgan boʻlsangiz, mehr–muhabbat bilan ish tutmayotgan boʻlasiz. Masih bu odam uchun oʻlgan, yegan ovqatingiz bilan oʻsha odamni halokatga yoʻliqtirmang. 16 Siz yaxshi deb bilgan narsa haqida boshqalar yomon gap gapirmasin. 17 Xudoning Shohligi ovqat va ichimlikdan emas, balki Muqaddas Ruh ato qiladigan solihlik, tinchlik va quvonchdan iborat. 18 Masihga shu tarzda xizmat qilgan odam Xudoni ham mamnun qiladi, insonlarning ham maqtoviga sazovor boʻladi.
19 Shuning uchun oʻzaro tinch–totuv yashash va bir–birimizning imonimizni mustahkamlash harakatida boʻlaylik. 20 Yegulikni deb, Xudoning ishiga putur yetkazmanglar! Toʻgʻri, hamma narsa halol, ammo biror narsani yeb, birodarini vasvasaga solgan odam notoʻgʻri ish qilgan boʻladi. 21 Goʻsht yeyish, sharob ichish yoki shunga oʻxshash ishlar birorta birodarni vasvasaga solayotgan boʻlsa, bularni qilmaslik yaxshidir.
22 Bu masaladagi fikringizni Xudoning Oʻzi hukm qilsin. Tutgan yoʻlini hukm qilmagan odam baxtiyordir. 23 Biror narsani yeyish haqida ikkilanib turib, baribir yeyishga qaror qilgan odam hukmga duchor boʻlishi muqarrar, chunki u oʻz ishonchiga koʻra, ish tutmagan boʻladi. Ishonchga asoslanmasdan qilingan har bir ish esa gunohdir .
