To the chief Musician, Al-taschith, Michtam of David.
1 Do ye indeed speak righteousness, O congregation? do ye judge uprightly, O ye sons of men?
2 Yea, in heart ye work wickedness; ye weigh the violence of your hands in the earth.
3 The wicked are estranged from the womb: they go astray as soon as they be born, speaking lies.
4 Their poison is like the poison of a serpent: they are like the deaf adder that stoppeth her ear;
5 Which will not hearken to the voice of charmers, charming never so wisely.
6 Break their teeth, O God, in their mouth: break out the great teeth of the young lions, O LORD.
7 Let them melt away as waters which run continually: when he bendeth his bow to shoot his arrows, let them be as cut in pieces.
8 As a snail which melteth, let every one of them pass away: like the untimely birth of a woman, that they may not see the sun.
9 Before your pots can feel the thorns, he shall take them away as with a whirlwind, both living, and in his wrath.
10 The righteous shall rejoice when he seeth the vengeance: he shall wash his feet in the blood of the wicked.
11 So that a man shall say, Verily there is a reward for the righteous: verily he is a God that judgeth in the earth.
58–SANO
1 Ijrochilar rahbariga. Shoul Dovudni oʻldirish uchun uning uyini kuzatishga kishi yuborgandan keyin , Dovudning aytgan qoʻshigʻi. “Xarob etma” kuyiga aytiladi.
2 Gʻanimlarimdan meni qutqar, ey Xudoyim,
Menga qarshi turganlardan himoya qil meni.
3 Badkirdorlardan qutqargin meni,
Qonxoʻrlardan saqlagin meni.
4 Qara, ular meni poylab yotarlar,
Zolimlar menga qarshi fitna qilarlar,
Garchi aybu gunohim boʻlmasa–da, ey Egam,
5 Garchi men haqsizlik qilmasam–da,
Ular menga qarshi hujum qilmoqqa tayyor.
Qoʻzgʻal Oʻzing, ahvolimni koʻr, kel yordamga.
6 Ey Isroil xalqining Xudosi,
Ey Parvardigori Olam — Egam,
Qani, boʻl, barcha xalqlarni jazolagin,
Yovuz sotqinlarga shafqat qilmagin.
7 Gʻanimlarim har kuni oqshomda qaytib keladi,
Itlarday uvullab, shahar izgʻiydi.
8 Qara, ogʻizlaridan qusuq chiqadi,
Tillaridan zahar soʻzlar chiqadi,
“Kim ham bizni eshitardi”, deya oʻylaydi.
9 Ular ustidan Sen kulasan, ey Egam,
Hamma xalqlarni Sen masxaralaysan.
10 Senga intizorman, ey Qudratim,
Sen mening qalʼamsan, ey Xudo!
11 Sodiq sevging ila, ey Xudoyim, menga madad berasan,
Koʻzlarimga dushmanlarim magʻlubiyatini koʻrsatasan.
12 Ularni oʻldirma, xalqim bu saboqni unutib qoʻyar,
Qudrating bilan ularni titrat,
Ey qalqonim Rabbiy, ularni koʻtarib ur.
13 Ularning ogʻzidan chiqqan gunohlar uchun,
Lablaridan chiqqan soʻzlar uchun
Oʻzlarining takabburligi orqali ilinsin.
Ular aytadigan laʼnat, yolgʻon uchun
14 Gʻazabing ila ularni yoʻq qilgin,
Bitta ham qoldirmay qirib tashlagin.
Shunda ey Xudo, Yoqub nasli ustidan hukmron ekanliging
Yerning toʻrt tomonida maʼlum boʻladi.
15 Gʻanimlarim har kuni oqshomda qaytib keladi,
Itlarday uvullab, shahar izgʻiydi.
16 Ovqat izlab, daydib yuradi,
Agar toʻymasalar, irillaydi.
17 Men esa Sening qudratingni tarannum etaman,
Sodiq sevgingni tongda sevinch ila kuylayman.
Sen mening qalʼam boʻlgansan,
Kulfatda qolganimda panohimsan.
18 Ey Qudratim, Seni kuylab madh qilaman,
Sen, ey Xudo, mening qalʼamsan,
Sodiq sevgisini koʻrsatuvchi Xudosan.
