A Psalm of David, when he changed his behaviour before Abimelech; who drove him away, and he departed.
1 I will bless the LORD at all times: his praise shall continually be in my mouth.
2 My soul shall make her boast in the LORD: the humble shall hear thereof , and be glad.
3 O magnify the LORD with me, and let us exalt his name together.
4 I sought the LORD, and he heard me, and delivered me from all my fears.
5 They looked unto him, and were lightened: and their faces were not ashamed.
6 This poor man cried, and the LORD heard him , and saved him out of all his troubles.
7 The angel of the LORD encampeth round about them that fear him, and delivereth them.
8 O taste and see that the LORD is good: blessed is the man that trusteth in him.
9 O fear the LORD, ye his saints: for there is no want to them that fear him.
10 The young lions do lack, and suffer hunger: but they that seek the LORD shall not want any good thing .
11 Come, ye children, hearken unto me: I will teach you the fear of the LORD.
12 What man is he that desireth life, and loveth many days, that he may see good?
13 Keep thy tongue from evil, and thy lips from speaking guile.
14 Depart from evil, and do good; seek peace, and pursue it.
15 The eyes of the LORD are upon the righteous, and his ears are open unto their cry.
16 The face of the LORD is against them that do evil, to cut off the remembrance of them from the earth.
17 The righteous cry, and the LORD heareth, and delivereth them out of all their troubles.
18 The LORD is nigh unto them that are of a broken heart; and saveth such as be of a contrite spirit.
19 Many are the afflictions of the righteous: but the LORD delivereth him out of them all.
20 He keepeth all his bones: not one of them is broken.
21 Evil shall slay the wicked: and they that hate the righteous shall be desolate.
22 The LORD redeemeth the soul of his servants: and none of them that trust in him shall be desolate.
34–SANO
Dovud sanosi.
1 Ey Egam, menga qarshi chiqqanlarga Oʻzing qarshi boʻl.
Menga hujum qilganlar bilan Oʻzing jang qil.
2 Qalqonu sovutingni ol,
Qani, menga yordamga kel.
3 Meni taʼqib qilganlarga qarshi
Nayzayu boltangni olgin.
“Senga najot beraman”, deb
Oʻzing menga vaʼda bergin.
4 Mening jonimga qasd qilganlar
Sharmandayu sharmisor boʻlsin!
Menga qarshi fitna qilayotganlar
Uyatga qolib, orqaga qaytsin!
5 Ey Egam, Sening farishtang ularni quvsin.
Ha, ular xuddi shamolda uchgan somonday boʻlsin.
6 Qorongʻi, sirpanchiq boʻlsin ularning yoʻli,
Ey Egam, Sening farishtang ularni quvsin.
7 Sababsiz menga tuzoq qoʻydilar,
Meni tutib olib oʻldirmoq uchun
Sababsiz menga chuqur qazidilar.
8 Toʻsatdan ularning boshiga halokat kelsin,
Qoʻygan tuzogʻiga oʻzlari oʻralib qolsin,
Qazigan chuqurga oʻzlari yiqilib, bitsin.
9 Shunda, ey Egam, Sen tufayli shod boʻlaman,
Najot berganing uchun quvonaman.
10 Butun vujudim xitob qiladi:
“Senga oʻxshashi yoʻq, ey Egam,
Bechorani zoʻravondan qutqarasan,
Faqirni talonchidan qutqarasan.”
11 Yovuz niyatli guvohlar paydo boʻladi,
Bilmaydigan narsalarimni mendan soʻraydi.
12 Ular yaxshiligimga yomonlik qaytaradi,
Oʻzimni tamom yolgʻiz his qilaman.
13 Ular xasta boʻlganlarida esa
Men qanor kiyib, roʻza tutib, qaygʻu chekardim .
Boshimni quyi solib, ibodat qilardim .
14 Doʻstim, birodarim, deya tashvish tortardim,
Tuqqan onam uchun aza tutganday,
Qaygʻudan boshimni egib yurardim.
15 Qoqilganimda esa ular shod boʻldilar,
Menga qarshi yigʻilishib keldilar,
Bexabar ekanman, ular kallakesar ekan,
Toʻxtovsiz menga boʻhton qildilar.
16 Shakkoklarday ayovsiz masxara qildilar,
Menga qarab tishlarini gʻijirlatdilar.
17 Ey Egam, qachongacha qarab turasan?
Qutqargin meni ularning hujumidan,
Xalos qilgin jonimni oʻsha sherlardan!
18 Buyuk jamoa ichra Senga shukur aytaman,
Xalq yigʻinlarida Senga hamdlar oʻqiyman.
19 Asossiz menga dushmanlik qilganlar
Ustimdan kulmasinlar,
Mendan sababsiz nafrat etganlar
Koʻzlarini oʻynatmasinlar.
20 Tinchlik soʻzini ogʻizga olmas ular,
Ammo yurtda tinch yashayotganlar ustidan
Yolgʻon soʻzlarni oʻylab toparlar.
21 Menga qarshi shangʻillab aytarlar ular:
“Aha, koʻzlarimiz bilan koʻrdik qilmishlarini.”
22 Oʻzing koʻrgansan, ey Egam, sukut saqlama!
Ey Rabbiy, mendan hech uzoqlashma!
23 Qani, boʻl, himoya qilgin meni,
Men uchun jang qilgin, ey Xudoyim, Rabbim!
24 Sen odilsan, ey Egam Xudo,
Shu bois meni oqlagin.
Dushmanlarim aslo ustimdan kulmasin.
25 Ular oʻzlariga oʻzlari:
“Aha, istaganimiz boʻldi–ku!” deb aytmasin.
“Uni yutib yubordik–ku”, demasin.
26 Kulfatlarimdan zavqlanganlarning hammasi
Sharmandayu sharmisor boʻlsin.
Mendan oʻzlarini yuqori qoʻyganlar
Sharmandalik, badnomlikka oʻralsin.
27 Men haq boʻlib chiqishimni istaganlar
Xursand boʻlsin, sevinch ila kuylasin.
Har doim aytaversin ular:
“Qulining saodatidan huzurlangan
Egamiz tobora yuksalaversin.”
28 Odilliging haqidagi soʻzlaru madhing
Kun boʻyi tilimdan tushmaydi.
