A Psalm and Song at the dedication of the house of David.
1 I will extol thee, O LORD; for thou hast lifted me up, and hast not made my foes to rejoice over me.
2 O LORD my God, I cried unto thee, and thou hast healed me.
3 O LORD, thou hast brought up my soul from the grave: thou hast kept me alive, that I should not go down to the pit.
4 Sing unto the LORD, O ye saints of his, and give thanks at the remembrance of his holiness.
5 For his anger endureth but a moment; in his favour is life: weeping may endure for a night, but joy cometh in the morning.
6 And in my prosperity I said, I shall never be moved.
7 LORD, by thy favour thou hast made my mountain to stand strong: thou didst hide thy face, and I was troubled.
8 I cried to thee, O LORD; and unto the LORD I made supplication.
9 What profit is there in my blood, when I go down to the pit? Shall the dust praise thee? shall it declare thy truth?
10 Hear, O LORD, and have mercy upon me: LORD, be thou my helper.
11 Thou hast turned for me my mourning into dancing: thou hast put off my sackcloth, and girded me with gladness;
12 To the end that my glory may sing praise to thee, and not be silent. O LORD my God, I will give thanks unto thee for ever.
30–SANO
1 Ijrochilar rahbariga. Dovud sanosi.
2 Ey Egam, Senda men panoh topaman,
Sharmanda boʻlishimga aslo yoʻl qoʻyma,
Adolatlisan, meni qutqargin.
3 Quloq tut menga, darrov xalos qilgin,
Mening panoh qoyam boʻlgin.
Najot topay, mustahkam qoʻrgʻonim boʻlgin.
4 Chindan ham Sen suyangan qoyamsan, qalʼamsan,
Oʻz noming haqi meni yetakla, yoʻl koʻrsatgin.
5 Sen mening panohimsan.
Qoʻyilgan tuzoqdan meni qutqargin.
6 Hayotimni Senga topshiraman, ey Egam,
Meni qutqarasan, ey sodiq Xudo.
7 Soxta xudolarni izzatlaganlarga
Men nafratimni sochaman.
Ey Egam, men Senga umid bogʻlayman.
8 Sodiq sevging ila shod–xurram boʻlay,
Qaygʻularimni Oʻzing koʻrgansan,
Jonim azobda qolganini bilasan.
9 Meni gʻanim qoʻliga bermading,
Oyoqlarimni bexavotir yerga qoʻyding.
10 Rahm qil, ey Egam, kulfatda qoldim,
Koʻzlarim qaygʻudan toldi,
Jonu tanam adoyi tamom boʻldi.
11 Hayotim azob bilan tugaydi,
Yillarim oh–voh bilan bitadi.
Gunohlarim dastidan kuchdan qoldim,
Etlarim suyaklarimga yopishib ketgan.
12 Dushmanlarim meni haqorat qiladi,
Qoʻshnilarim mendan hazar qiladi.
Doʻstlarim ham mendan qoʻrqadi,
Koʻchada koʻrib meni, qochib ketadi.
13 Meni unutdilar, goʻyo oʻlganman,
Goʻyo singan sopol idish kabiman.
14 Eshityapman, koʻpchilik gʻiybat qiladi,
Atrofimni dahshat oʻrab olgan.
Birgalikda menga qarshi fitna toʻqishadi,
Meni oʻldirmoqni niyat qilishadi.
15 Ey Egam, men Senga umid bogʻlayman,
“Mening Xudoyim Sensan”, deb aytaman.
16 Hayotim Sening qoʻlingdadir,
Gʻanimlarim qoʻlidan,
Payimga tushganlardan meni qutqargin.
17 Jamoling men, qulingga nurlarini sochsin,
Sen sodiqsan, meni qutqargin.
18 Yoʻl qoʻyma, ey Egam, sharmanda boʻlishimga,
Madad soʻrab iltijo qildim Senga.
Qabihlar sharmandayi sharmisor boʻlsin,
Oʻliklar diyoriga jim kirib borsin.
19 Oʻchsin ularning yolgʻonchi ovozlari,
Zero, takabburlik va nafrat bilan
Ular solihga qarshi soʻylar.
20 O, naqadar buyukdir Sening ezguliging!
Oʻzingdan qoʻrqqanlarga uni saqlab qoʻygansan,
Senda panoh topganlarga hadya qilasan,
Hammaning koʻzi oldida inʼom qilasan.
21 Huzuringda ularni himoya qilasan,
Inson fitnalaridan omon saqlaysan.
Ularni Oʻz chodiring ostida
Igʻvolardan saqlab turasan.
22 Qamalda qolgan shaharday boʻlganimda
Menga ajoyib sadoqatingni koʻrsatganing uchun
Ey Egam, Senga olqishlar boʻlsin!
23 Vahimaga tushib men:
“Ey Egam, Sening nazaringdan mahrum boʻldim”, degandim.
Ha, madad soʻrab Senga yolvorganimda
Iltijolarimni eshitding.
24 Ey Egamizning taqvodorlari, Uni seving!
Unga sodiq boʻlganlarni Egamiz himoya qiladi,
Takabburlarga toʻliq jazo beradi.
25 Bardam boʻling, dadil boʻlsin yuragingiz,
Ey siz, Egamizdan umid qilganlar!
