1 Would to God ye could bear with me a little in my folly: and indeed bear with me. 2 For I am jealous over you with godly jealousy: for I have espoused you to one husband, that I may present you as a chaste virgin to Christ. 3 But I fear, lest by any means, as the serpent beguiled Eve through his subtilty, so your minds should be corrupted from the simplicity that is in Christ. 4 For if he that cometh preacheth another Jesus, whom we have not preached, or if ye receive another spirit, which ye have not received, or another gospel, which ye have not accepted, ye might well bear with him . 5 For I suppose I was not a whit behind the very chiefest apostles. 6 But though I be rude in speech, yet not in knowledge; but we have been throughly made manifest among you in all things. 7 Have I committed an offence in abasing myself that ye might be exalted, because I have preached to you the gospel of God freely? 8 I robbed other churches, taking wages of them , to do you service. 9 And when I was present with you, and wanted, I was chargeable to no man: for that which was lacking to me the brethren which came from Macedonia supplied: and in all things I have kept myself from being burdensome unto you, and so will I keep myself . 10 As the truth of Christ is in me, no man shall stop me of this boasting in the regions of Achaia. 11 Wherefore? because I love you not? God knoweth. 12 But what I do, that I will do, that I may cut off occasion from them which desire occasion; that wherein they glory, they may be found even as we. 13 For such are false apostles, deceitful workers, transforming themselves into the apostles of Christ. 14 And no marvel; for Satan himself is transformed into an angel of light. 15 Therefore it is no great thing if his ministers also be transformed as the ministers of righteousness; whose end shall be according to their works.
16 I say again, Let no man think me a fool; if otherwise, yet as a fool receive me, that I may boast myself a little. 17 That which I speak, I speak it not after the Lord, but as it were foolishly, in this confidence of boasting. 18 Seeing that many glory after the flesh, I will glory also. 19 For ye suffer fools gladly, seeing ye yourselves are wise. 20 For ye suffer, if a man bring you into bondage, if a man devour you , if a man take of you , if a man exalt himself, if a man smite you on the face. 21 I speak as concerning reproach, as though we had been weak. Howbeit whereinsoever any is bold, (I speak foolishly,) I am bold also. 22 Are they Hebrews? so am I. Are they Israelites? so am I. Are they the seed of Abraham? so am I. 23 Are they ministers of Christ? (I speak as a fool) I am more; in labours more abundant, in stripes above measure, in prisons more frequent, in deaths oft. 24 Of the Jews five times received I forty stripes save one. 25 Thrice was I beaten with rods, once was I stoned, thrice I suffered shipwreck, a night and a day I have been in the deep; 26 In journeyings often, in perils of waters, in perils of robbers, in perils by mine own countrymen, in perils by the heathen, in perils in the city, in perils in the wilderness, in perils in the sea, in perils among false brethren; 27 In weariness and painfulness, in watchings often, in hunger and thirst, in fastings often, in cold and nakedness. 28 Beside those things that are without, that which cometh upon me daily, the care of all the churches. 29 Who is weak, and I am not weak? who is offended, and I burn not? 30 If I must needs glory, I will glory of the things which concern mine infirmities. 31 The God and Father of our Lord Jesus Christ, which is blessed for evermore, knoweth that I lie not. 32 In Damascus the governor under Aretas the king kept the city of the Damascenes with a garrison, desirous to apprehend me: 33 And through a window in a basket was I let down by the wall, and escaped his hands.
11–BOB
Pavlus va soxta havoriylar
1 Qaniydi, sizlar mening ozgina ahmoqlik qilishimga chidasangiz! Ilojingiz qancha? Axir, qarang, sizlar menga chidab kelyapsizlar–ku! 2 Men sizlarni Xudoning rashki bilan qizgʻanyapman, chunki goʻyo bir pok bokira qizni yagona erga nikohlaganday, sizlarni Masihga taqdim etmoqchiman. 3 Ammo Momo Havo ilonning yolgʻon–yashiqlariga ishonib, yoʻldan ozgani kabi , sizlarning ham oʻy–xayollaringiz buzilmasin. Men sizlardan xavotirdaman, sizlar oʻzingizni chin yurakdan, samimiylik bilan Masihga bagʻishlaganingizni unutib qoʻyasiz, deb qoʻrqaman. 4 Axir, birov kelib, biz vaʼz qilgan Isodan boshqa bir Iso haqida vaʼz qilsa yoki sizlar olgan Ruhdan boshqa bir ruh haqida va sizlar qabul qilgan Xushxabardan boshqa bir xushxabarni aytsa, bunday odamlarni xush qarshilab oʻtiribsiz. 5 Sizlar “oliy havoriylar” deb bilgan oʻsha ustozlaringizdan men hech bir narsada qolishmayman, deb oʻylayman. 6 Men mohir vaʼzxon boʻlmasam–da, ilm–maʼrifatda hech kamchiligim yoʻq. Buni sizlarga har jihatdan ochiq–oydin koʻrsatdim.
7 Men sizlarni yuksaltirish uchun oʻzimni past olib, Xudoning Xushxabarini sizlarga tekinga aytib, gunoh qildimmi?! 8 Sizlarga xizmat qilish uchun boshqa jamoatlardan mablagʻ oldim. Bu bilan xuddi ulardan oʻgʻirlaganday boʻldim. Orangizda boʻlib, muhtojlikda qolganimda ham birovga ortiqcha yuk boʻlmadim, 9 chunki Makedoniyadan kelgan birodarlar barcha ehtiyojlarimni qondirdilar. Men biron narsada sizlarga ogʻirligimni tushirmaslikka harakat qildim va shunday qilishda davom etaveraman. 10 Qalbimda Masihning haqiqati borligiga shubha yoʻq, shu bois Axaya hududi boʻylab yoyilayotgan bu obroʻ–eʼtiborimni hech kim toʻka olmasligiga aminman. 11 Nima uchun sizlardan yordam soʻramadim? Bu sizlarni yomon koʻrishimdan darak beradimi? Mana, Xudoga ayon, sizlarni yaxshi koʻraman.
Men qilayotgan ishimni davom ettiraveraman. 12 Ana shunda, bizning ishlarimiz Pavlusning xizmati bilan baravar, deb maqtanayotganlarning gaplariga hech bir asos boʻlmaydi. 13 Axir, ular oʻzlarini Masihning havoriylari qilib koʻrsatayotgan soxta havoriylar va hiylakor xizmatchilar–ku! 14 Buning hayron qoladigan joyi yoʻq, chunki hatto shayton ham oʻzini nurli farishta qilib koʻrsatadi. 15 Shuning uchun shaytonning xizmatkorlari oʻzlarini solihlik xizmatchilari qilib koʻrsatar ekanlar, buning hech ajablanarli joyi yoʻq. Oqibatda ular qilmishlariga yarasha jazo oladilar.
Pavlusning chekkan zahmatlari
16 Yana aytaman, biror kishi meni ahmoq ekan, deb aytmasin. Bordi–yu, sizlar shunday deb oʻylasangiz, unda ahmoqlarga qanday munosabatda boʻlsangiz, menga ham shunday munosabatda boʻlinglar, shunda men ham ozgina maqtanib olaman. 17 Men balandparvozlik bilan gapirib, ahmoqlarday maqtanyapman. Bu Rabbimiz Isoga munosib emas. 18 Modomiki, koʻpchilik insoniy mavqei bilan maqtanayotgan ekan, mayli, men ham maqtanay. 19 Axir, sizlar shunchalik donosizki, aqlsizlarga jon deb toqat qilasizlar. 20 Haqiqat shuki, birortasi sizlarni oʻziga asir qilsa ham, haqingizni yesa ham, talon–taroj qilsa ham, oʻzini katta tutsa ham, yuzingizga tarsaki solsa ham, ularning hammasiga toqat qilib kelyapsiz.
21 Biz sizlarga oʻshanday muomala qilmadik. Shuning uchun biz sizning nazaringizda ojiz boʻlib koʻringandirmiz–da?! Bundan uyalishimiz kerakmi?! Xoʻp, ahmoqlarcha gapirayotgan ekanman, odamlar nima bilan maqtanishga jurʼat qilayotgan boʻlsa, men ham oʻshalar bilan maqtanishga jurʼat qilaman. 22 Ular ibroniymi? Men ham ibroniyman! Ular Isroil xalqiga tegishlimi? Men ham Isroil xalqidanman! Ular Ibrohim naslidanmi? Men ham Ibrohim naslidanman! 23 Ular Masihning xizmatkorlarimi? Men befarosatlik qilib aytyapmanki, ularning hammasidan ustunman. Zahmat desangiz, men ulardan koʻproq zahmat chekdim. Zindon desangiz, ulardan koʻproq zindonda yotdim. Zarba desangiz, men haddan tashqari koʻp zarba yedim, hatto koʻp marta oʻlimga roʻbaroʻ boʻldim. 24 Yahudiylardan besh marta bir kam qirqtadan kaltak yedim. 25 Rim amaldorlari meni uch marta kaltaklatdilar. Bir marta toshboʻron boʻldim , uch marta kemada halokatga uchradim, bir kechayu kunduzni dengiz bagʻrida oʻtkazdim. 26 Koʻp marta uzoq safarlarda boʻldim. Daryolarda tahlikada qoldim. Qaroqchilar hujumidan hayotim tahlikada qoldi. Oʻz qondoshlarimu gʻayriyahudiylar tufayli tahlika ostida qoldim. Shaharda tahlika, sahroda tahlika, dengizda tahlika, soxta birodarlar orasida tahlika! 27 Men ancha mehnat va mashaqqat ostida, koʻp marta uyqusizlikda, ochlik va tashnalikda qoldim. Baʼzan yeyishga nonim, sovuqda kiyishga kiyimim boʻlmadi.
28 Yana bulardan va qolgan boshqa narsalardan tashqari, har kuni barcha jamoatlar haqida qaygʻurish ham mening zimmamda. 29 Ayting–chi, zaif odam bormi? Men undan ham zaifman. Birorta odam vasvasaga tushib, yoʻldan ozganmi? Men vasvasa dastidan ado boʻldim–ku! 30 Maqtanish kerak boʻlsa, ojizligim bilan maqtanaman. 31 Rabbimiz Isoning Otasi — abadiy hamdu sanoga loyiq Xudo biladiki, men yolgʻon gapirmayapman. 32 Damashqda boʻlganimda, shoh Xaretasga qarashli viloyat hokimi meni tutib olish uchun Damashq shahrini nazorat ostiga olgan edi. Ammo meni savat ichida shahar devoridagi derazadan tushirishdi va men uning qoʻlidan qochib qutuldim.
