1 Rebuke not an elder, but intreat him as a father; and the younger men as brethren; 2 The elder women as mothers; the younger as sisters, with all purity. 3 Honour widows that are widows indeed. 4 But if any widow have children or nephews, let them learn first to shew piety at home, and to requite their parents: for that is good and acceptable before God. 5 Now she that is a widow indeed, and desolate, trusteth in God, and continueth in supplications and prayers night and day. 6 But she that liveth in pleasure is dead while she liveth. 7 And these things give in charge, that they may be blameless. 8 But if any provide not for his own, and specially for those of his own house, he hath denied the faith, and is worse than an infidel. 9 Let not a widow be taken into the number under threescore years old, having been the wife of one man, 10 Well reported of for good works; if she have brought up children, if she have lodged strangers, if she have washed the saints’ feet, if she have relieved the afflicted, if she have diligently followed every good work. 11 But the younger widows refuse: for when they have begun to wax wanton against Christ, they will marry; 12 Having damnation, because they have cast off their first faith. 13 And withal they learn to be idle, wandering about from house to house; and not only idle, but tattlers also and busybodies, speaking things which they ought not. 14 I will therefore that the younger women marry, bear children, guide the house, give none occasion to the adversary to speak reproachfully. 15 For some are already turned aside after Satan. 16 If any man or woman that believeth have widows, let them relieve them, and let not the church be charged; that it may relieve them that are widows indeed. 17 Let the elders that rule well be counted worthy of double honour, especially they who labour in the word and doctrine. 18 For the scripture saith, Thou shalt not muzzle the ox that treadeth out the corn. And, The labourer is worthy of his reward. 19 Against an elder receive not an accusation, but before two or three witnesses. 20 Them that sin rebuke before all, that others also may fear. 21 I charge thee before God, and the Lord Jesus Christ, and the elect angels, that thou observe these things without preferring one before another, doing nothing by partiality. 22 Lay hands suddenly on no man, neither be partaker of other men’s sins: keep thyself pure. 23 Drink no longer water, but use a little wine for thy stomach’s sake and thine often infirmities. 24 Some men’s sins are open beforehand, going before to judgment; and some men they follow after. 25 Likewise also the good works of some are manifest beforehand; and they that are otherwise cannot be hid.
5–BOB
Imonlilar jamoatidagi munosabatlarga oid koʻrsatmalar
Yoshu qariyalar
1 Yoshi katta odamga qattiq gapirma, uni otang oʻrnida koʻrib, hurmat bilan nasihat qil. Yoshlarga ukalaringdek, 2 kampirlarga onalaringdek munosabatda boʻl. Yosh ayollarni singillaring oʻrnida koʻrib, ularga pokdillik bilan nasihat qil.
Bevalar
3 Suyanchigʻi yoʻq beva xotinlarga gʻamxoʻrlik qil. 4 Agar bevaning bolalari yoki nabiralari bor boʻlsa, ular, eng avvalo, oʻz oilasi oldidagi, Xudo buyurgan farzni ado etib, farzandlik burchini bajarsinlar, chunki bu Xudoga maqbuldir. 5 Yolgʻiz qolgan, suyanchigʻi yoʻq beva xotin butun umidini Xudoga bogʻlab, kechayu kunduz toat–ibodat qiladi. 6 Ammo kayf–safoga berilib ketgan beva xotin ruhan oʻlikdir. 7 Bevalarga va ularning oila aʼzolariga bularni oʻrgat, toki ular malomatga qolmasinlar. 8 Zero, oʻz qarindoshlariga, xususan, oila aʼzolariga gʻamxoʻrlik qilmagan kishi imonni inkor etgan boʻladi. U imonsizdan ham battardir.
9 Tullar roʻyxatiga faqatgina oltmish yoshdan oshgan, marhum eriga vafodor boʻlgan beva ayollarni kirit. 10 Bu ayollar qilgan ezgu ishlari bilan tanilgan, yaʼni bolalariga yaxshi tarbiya bergan, musofirlarga mehmondoʻst boʻlgan, Xudo azizlarining oyoqlarini yuvgan , qiynalganlarga yordam bergan, oʻzlarini turli xil xayrli ishlarga bagʻishlagan boʻlishlari lozim.
11-12 Beva qolgan yoshroq xotinlarni roʻyxatga kiritma. Chunki ularning ehtirosi junbishga kelganda, erga tegishni istab qoladilar. Shunda ular erga tegmaslik haqidagi Masihga bergan vaʼdasini buzib, odamlar orasida yomon otli boʻlib qoladilar. 13 Bundan tashqari, ular boshqa bir xatarga yoʻliqadilar: yalqovlikka berilib, uyma–uy yurishga oʻrganib qoladilar. Shunisi yetmaganday, gʻiybat qilishga, boshqalarning ishiga burun suqib, lozim boʻlmagan narsalarni gapirishga odatlanadilar. 14 Shu sabablarga koʻra, men yosh bevalarning erga tegishini istardim. Ular bola tugʻib, roʻzgʻor ishlari bilan mashgʻul boʻlsinlar, gʻanimlarimizning yomon gapirishlariga imkon yaratib bermasinlar. 15 Chunki shundoq ham baʼzi bevalarimiz toʻgʻri yoʻldan ozib, shayton yoʻliga kirib ketdilar.
16 Agar birorta imonli ayolning beva qolgan qarindoshlari boʻlsa, ularga oʻzi yordam bersin, bu vazifani imonlilar jamoatiga yuklamasin. Shunda suyanchigʻi yoʻq beva xotinlarga jamoat yaxshiroq yordam bera oladi.
Jamoat oqsoqollari
17 Imonlilar jamoatini yaxshi boshqarayotgan, xususan, astoydil vaʼz aytib, taʼlim berayotgan oqsoqollar hurmatga sazovordirlar, ular qilgan mehnatlariga yarasha taqdirlansinlar. 18 Zero, Muqaddas bitiklarda: “Gʻalla yanchayotgan hoʻkizning ogʻzini toʻsmang” va “Mehnatkash ish haqini olishga munosibdir” , — deyilgan. 19 Ikki yoki uch guvoh boʻlmasa, hech bir oqsoqolga qoʻyilgan aybni qabul qilma. 20 Gunoh qilib yurgan oqsoqollarni esa hammaning oldida fosh qilib, tavbaga chaqir, toki boshqalarning ham diliga qoʻrquv kirsin. 21 Xudo, Iso Masih va tanlangan farishtalar huzurida senga qatʼiy buyuraman: hech bir ishda yuz–xotirchilik va tarafkashlik qilmay, bu koʻrsatmalarimga rioya qil.
22 Biror odamni jamoat oqsoqoli vazifasiga tayinlashga shoshilma, tagʻin birovning gunohlariga sherik boʻlib qolma. Oʻzingni pok saqla. 23 Lekin suv ichish bilan cheklanib qolmay, ozginadan sharob ham ichib tur . Bu oshqozoningga yaxshi taʼsir qilib, tez–tez yuz berayotgan kasalliklaringning oldini oladi. 24 Baʼzi odamlarning gunohlari hozirdan ochiq–oshkor boʻlib, hatto qiyomat kunidan oldin fosh boʻlmoqda. Boshqalarning gunohlari esa oxiratda maʼlum boʻladi. 25 Shuningdek, qilingan xayrli ishlar ham oshkordir. Baʼzilari oshkor boʻlmasa–da, baribir pinhon qolmaydi.
