To the chief Musician, Al-taschith, Michtam of David.
1 Do ye indeed speak righteousness, O congregation? do ye judge uprightly, O ye sons of men?
2 Yea, in heart ye work wickedness; ye weigh the violence of your hands in the earth.
3 The wicked are estranged from the womb: they go astray as soon as they be born, speaking lies.
4 Their poison is like the poison of a serpent: they are like the deaf adder that stoppeth her ear;
5 Which will not hearken to the voice of charmers, charming never so wisely.
6 Break their teeth, O God, in their mouth: break out the great teeth of the young lions, O LORD.
7 Let them melt away as waters which run continually: when he bendeth his bow to shoot his arrows, let them be as cut in pieces.
8 As a snail which melteth, let every one of them pass away: like the untimely birth of a woman, that they may not see the sun.
9 Before your pots can feel the thorns, he shall take them away as with a whirlwind, both living, and in his wrath.
10 The righteous shall rejoice when he seeth the vengeance: he shall wash his feet in the blood of the wicked.
11 So that a man shall say, Verily there is a reward for the righteous: verily he is a God that judgeth in the earth.
58–САНО
1 Ижрочилар раҳбарига. Шоул Довудни ўлдириш учун унинг уйини кузатишга киши юборгандан кейин , Довуднинг айтган қўшиғи. “Хароб этма” куйига айтилади.
2 Ғанимларимдан мени қутқар, эй Худойим,
Менга қарши турганлардан ҳимоя қил мени.
3 Бадкирдорлардан қутқаргин мени,
Қонхўрлардан сақлагин мени.
4 Қара, улар мени пойлаб ётарлар,
Золимлар менга қарши фитна қиларлар,
Гарчи айбу гуноҳим бўлмаса–да, эй Эгам,
5 Гарчи мен ҳақсизлик қилмасам–да,
Улар менга қарши ҳужум қилмоққа тайёр.
Қўзғал Ўзинг, аҳволимни кўр, кел ёрдамга.
6 Эй Исроил халқининг Худоси,
Эй Парвардигори Олам — Эгам,
Қани, бўл, барча халқларни жазолагин,
Ёвуз сотқинларга шафқат қилмагин.
7 Ғанимларим ҳар куни оқшомда қайтиб келади,
Итлардай увиллаб, шаҳар изғийди.
8 Қара, оғизларидан қусуқ чиқади,
Тилларидан заҳар сўзлар чиқади,
“Ким ҳам бизни эшитарди”, дея ўйлайди.
9 Улар устидан Сен куласан, эй Эгам,
Ҳамма халқларни Сен масхаралайсан.
10 Сенга интизорман, эй Қудратим,
Сен менинг қалъамсан, эй Худо!
11 Содиқ севгинг ила, эй Худойим, менга мадад берасан,
Кўзларимга душманларим мағлубиятини кўрсатасан.
12 Уларни ўлдирма, халқим бу сабоқни унутиб қўяр,
Қудратинг билан уларни титрат,
Эй қалқоним Раббий, уларни кўтариб ур.
13 Уларнинг оғзидан чиққан гуноҳлар учун,
Лабларидан чиққан сўзлар учун
Ўзларининг такаббурлиги орқали илинсин.
Улар айтадиган лаънат, ёлғон учун
14 Ғазабинг ила уларни йўқ қилгин,
Битта ҳам қолдирмай қириб ташлагин.
Шунда эй Худо, Ёқуб насли устидан ҳукмрон эканлигинг
Ернинг тўрт томонида маълум бўлади.
15 Ғанимларим ҳар куни оқшомда қайтиб келади,
Итлардай увиллаб, шаҳар изғийди.
16 Овқат излаб, дайдиб юради,
Агар тўймасалар, ириллайди.
17 Мен эса Сенинг қудратингни тараннум этаман,
Содиқ севгингни тонгда севинч ила куйлайман.
Сен менинг қалъам бўлгансан,
Кулфатда қолганимда паноҳимсан.
18 Эй Қудратим, Сени куйлаб мадҳ қиламан,
Сен, эй Худо, менинг қалъамсан,
Содиқ севгисини кўрсатувчи Худосан.
