To the chief Musician, Maschil, A Psalm of David, when Doeg the Edomite came and told Saul, and said unto him, David is come to the house of Ahimelech.
1 Why boastest thou thyself in mischief, O mighty man? the goodness of God endureth continually.
2 Thy tongue deviseth mischiefs; like a sharp razor, working deceitfully.
3 Thou lovest evil more than good; and lying rather than to speak righteousness. Selah.
4 Thou lovest all devouring words, O thou deceitful tongue.
5 God shall likewise destroy thee for ever, he shall take thee away, and pluck thee out of thy dwelling place, and root thee out of the land of the living. Selah.
6 The righteous also shall see, and fear, and shall laugh at him:
7 Lo, this is the man that made not God his strength; but trusted in the abundance of his riches, and strengthened himself in his wickedness.
8 But I am like a green olive tree in the house of God: I trust in the mercy of God for ever and ever.
9 I will praise thee for ever, because thou hast done it: and I will wait on thy name; for it is good before thy saints.
52–САНО
1 Ижрочилар раҳбарига. “Қайғу–алам” куйига айтиладиган Довуд қасидаси .
2 Аҳмоқлар ўз кўнглида: “Худо йўқ”, дейдилар.
Улар ярамаслардир, қилмиши жирканч ишлардир,
Яхшилик қилувчи бирон зот йўқдир.
3 “Идрокли бирон зот бормикан?
Бормикан Менга юз бурган?” дея
Инсонга Худо самодан боқар.
4 Ҳаммаси йўлдан озган, бирдай бузилган,
Яхшилик қилувчи бир кимса йўқдир,
Ҳатто биронта ҳам йўқ!
5 Улар идроксиз, бадкирдор,
Халқимни бир луқма нондай еб юборади,
Ҳеч қачон Худога сажда қилмайди.
6 Ана, босаётир уларни қаттиқ ваҳима,
Бунақасини илгари кўрмаган улар.
Худо сочиб ташлар ғанимларингнинг суякларини.
Ахир, Худо рад этган уларни!
Шу боис, эй Исроил, сен уларни шарманда қилгансан.
7 Эҳ, Қуддусдан Исроилга нажот келсайди!
Худо Ўз халқини яна фаровонликка эриштирсайди,
Шунда Ёқуб насли шод бўлгай, Исроил севингай!
