1 A false balance is abomination to the LORD: but a just weight is his delight. 2 When pride cometh, then cometh shame: but with the lowly is wisdom. 3 The integrity of the upright shall guide them: but the perverseness of transgressors shall destroy them. 4 Riches profit not in the day of wrath: but righteousness delivereth from death.
5 The righteousness of the perfect shall direct his way: but the wicked shall fall by his own wickedness. 6 The righteousness of the upright shall deliver them: but transgressors shall be taken in their own naughtiness. 7 When a wicked man dieth, his expectation shall perish: and the hope of unjust men perisheth. 8 The righteous is delivered out of trouble, and the wicked cometh in his stead. 9 An hypocrite with his mouth destroyeth his neighbour: but through knowledge shall the just be delivered.
10 When it goeth well with the righteous, the city rejoiceth: and when the wicked perish, there is shouting. 11 By the blessing of the upright the city is exalted: but it is overthrown by the mouth of the wicked.
12 He that is void of wisdom despiseth his neighbour: but a man of understanding holdeth his peace. 13 A talebearer revealeth secrets: but he that is of a faithful spirit concealeth the matter. 14 Where no counsel is , the people fall: but in the multitude of counsellors there is safety. 15 He that is surety for a stranger shall smart for it: and he that hateth suretiship is sure. 16 A gracious woman retaineth honour: and strong men retain riches. 17 The merciful man doeth good to his own soul: but he that is cruel troubleth his own flesh. 18 The wicked worketh a deceitful work: but to him that soweth righteousness shall be a sure reward. 19 As righteousness tendeth to life: so he that pursueth evil pursueth it to his own death. 20 They that are of a froward heart are abomination to the LORD: but such as are upright in their way are his delight. 21 Though hand join in hand, the wicked shall not be unpunished: but the seed of the righteous shall be delivered. 22 As a jewel of gold in a swine’s snout, so is a fair woman which is without discretion. 23 The desire of the righteous is only good: but the expectation of the wicked is wrath. 24 There is that scattereth, and yet increaseth; and there is that withholdeth more than is meet, but it tendeth to poverty. 25 The liberal soul shall be made fat: and he that watereth shall be watered also himself. 26 He that withholdeth corn, the people shall curse him: but blessing shall be upon the head of him that selleth it . 27 He that diligently seeketh good procureth favour: but he that seeketh mischief, it shall come unto him. 28 He that trusteth in his riches shall fall: but the righteous shall flourish as a branch. 29 He that troubleth his own house shall inherit the wind: and the fool shall be servant to the wise of heart. 30 The fruit of the righteous is a tree of life; and he that winneth souls is wise. 31 Behold, the righteous shall be recompensed in the earth: much more the wicked and the sinner.
11–БОБ
1 Ёлғон тарози Эгамиз учун жирканчдир,
аниқ тарози тошлари эса Унинг қувончидир.
2 Мағрурлик билан шармандалик келади,
донолик эса камтарлар биландир.
3 Тўғриларнинг софдиллиги йўл кўрсатса,
хоинларнинг иккиюзламачилиги ҳалок қилади.
4 Қиёмат кунида бойлик фойда бермайди,
солиҳлик эса ўлимдан сақлайди.
5 Покдилнинг солиҳлиги йўлини тўғрилайди,
фосиқ эса фосиқлиги туфайли қоқилади.
6 Тўғрининг солиҳлиги нажот беради,
сотқин эса ёмон ниятлари туфайли тутилади.
7 Ёвуз ўлса, орзу–умидлари ҳам ўлади,
фосиқнинг ҳам хоҳиш–тилаклари поймол бўлади.
8 Солиҳ ғам–ғуссадан қутулади,
фосиқ эса ғамга дучор бўлади.
9 Имонсиз ўз тили билан қўшнисини ҳалок қилади,
солиҳ эса илм–маърифати туфайли нажот топади.
10 Солиҳнинг иши юришса, эл–юрт қувонади,
фосиқ ҳалок бўлса, тантана бўлади.
11 Тўғри одамлар туфайли шаҳар гуллаб–яшнайди,
фосиқнинг тилидан эса эл–юрт вайрон бўлади.
12 Қўшнисини камситган ақлсиздир,
идрокли сукут сақлайди.
13 Ғийбатчи сирларни очади,
содиқ эса сир сақлайди.
14 Йўл–йўриқ кўрсатувчиси бўлмаган халқ ҳалок бўлади,
маслаҳатчилар кўп бўлса, ғалаба келади.
15 Бегонага кафиллик қилган кўп жабр кўради,
кафил бўлишдан нафратланадиган эса тинчгина юради.
16 Меҳрибон хотин иззат–ҳурмат топади,
зўравон эса бойликдан бошқа ҳеч нарсага эришмайди.
17 Шафқатли инсон ўз жонига манфаат келтиради,
бағри тош эса ўзига зарар етказади.
18 Худонинг йўлидан юрганлар ҳақиқий мукофотни,
фосиқлар эса ёлғон мукофотни оладилар.
19 Солиҳликни кўзлаган инсон ҳаётга,
ёмонликни кўзлаган эса ўз ўлимига эришади.
20 Эгри юрак Эгамизга жирканч,
покларнинг ишлари эса Унинг қувончидир.
21 Фосиқ асло жазосиз қолмайди,
солиҳнинг эса авлодлари ҳам нажот топадилар.
22 Чиройли, аммо фаросатсиз аёл,
бурнига тилла сирға таққан чўчқа мисол.
23 Солиҳнинг хоҳиши фақат эзгулик,
фосиқнинг кутганлари эса қаҳр–ғазабдир.
24 Баъзиларнинг қўли очиқ, аммо бойлиги кўпаяверади.
Баъзилар ҳаддан ташқари тежамкор, аммо қашшоқлашаверади.
25 Сахийнинг бири икки бўлади,
бошқаларга яхшилик қилганнинг ўзи ҳам яхшилик кўради.
26 Ғалласини қизғанганни халқ қарғайди,
сотганларга эса барака ёғилади.
27 Эзгуликка интилган илтифот топади,
ёмонлик қидирганга эса ёмонлик келади.
28 Бойлигига ишонган хонавайрон бўлади,
солиҳ эса барг каби яшнайди.
29 Ўз оиласига ғам–ташвиш келтирадиганлар мерос олмайди,
нодонлар донога қул бўлади.
30 Солиҳларнинг маҳсули — ҳаёт дарахти,
оқилу донолар одамларнинг юрагидан жой олади.
31 Дунёда солиҳ қанча тақдирланса,
фосиқ билан гуноҳкор ундан ҳам кўпроқ жазоланади.
