1 And the LORD spake unto Moses, saying, 2 Send thou men, that they may search the land of Canaan, which I give unto the children of Israel: of every tribe of their fathers shall ye send a man, every one a ruler among them. 3 And Moses by the commandment of the LORD sent them from the wilderness of Paran: all those men were heads of the children of Israel. 4 And these were their names: of the tribe of Reuben, Shammua the son of Zaccur. 5 Of the tribe of Simeon, Shaphat the son of Hori. 6 Of the tribe of Judah, Caleb the son of Jephunneh. 7 Of the tribe of Issachar, Igal the son of Joseph. 8 Of the tribe of Ephraim, Oshea the son of Nun. 9 Of the tribe of Benjamin, Palti the son of Raphu. 10 Of the tribe of Zebulun, Gaddiel the son of Sodi. 11 Of the tribe of Joseph, namely , of the tribe of Manasseh, Gaddi the son of Susi. 12 Of the tribe of Dan, Ammiel the son of Gemalli. 13 Of the tribe of Asher, Sethur the son of Michael. 14 Of the tribe of Naphtali, Nahbi the son of Vophsi. 15 Of the tribe of Gad, Geuel the son of Machi. 16 These are the names of the men which Moses sent to spy out the land. And Moses called Oshea the son of Nun Jehoshua.
17 ¶ And Moses sent them to spy out the land of Canaan, and said unto them, Get you up this way southward, and go up into the mountain: 18 And see the land, what it is; and the people that dwelleth therein, whether they be strong or weak, few or many; 19 And what the land is that they dwell in, whether it be good or bad; and what cities they be that they dwell in, whether in tents, or in strong holds; 20 And what the land is , whether it be fat or lean, whether there be wood therein, or not. And be ye of good courage, and bring of the fruit of the land. Now the time was the time of the firstripe grapes.
21 ¶ So they went up, and searched the land from the wilderness of Zin unto Rehob, as men come to Hamath. 22 And they ascended by the south, and came unto Hebron; where Ahiman, Sheshai, and Talmai, the children of Anak, were . (Now Hebron was built seven years before Zoan in Egypt.) 23 And they came unto the brook of Eshcol, and cut down from thence a branch with one cluster of grapes, and they bare it between two upon a staff; and they brought of the pomegranates, and of the figs. 24 The place was called the brook Eshcol, because of the cluster of grapes which the children of Israel cut down from thence. 25 And they returned from searching of the land after forty days.
26 ¶ And they went and came to Moses, and to Aaron, and to all the congregation of the children of Israel, unto the wilderness of Paran, to Kadesh; and brought back word unto them, and unto all the congregation, and shewed them the fruit of the land. 27 And they told him, and said, We came unto the land whither thou sentest us, and surely it floweth with milk and honey; and this is the fruit of it. 28 Nevertheless the people be strong that dwell in the land, and the cities are walled, and very great: and moreover we saw the children of Anak there. 29 The Amalekites dwell in the land of the south: and the Hittites, and the Jebusites, and the Amorites, dwell in the mountains: and the Canaanites dwell by the sea, and by the coast of Jordan. 30 And Caleb stilled the people before Moses, and said, Let us go up at once, and possess it; for we are well able to overcome it. 31 But the men that went up with him said, We be not able to go up against the people; for they are stronger than we. 32 And they brought up an evil report of the land which they had searched unto the children of Israel, saying, The land, through which we have gone to search it, is a land that eateth up the inhabitants thereof; and all the people that we saw in it are men of a great stature. 33 And there we saw the giants, the sons of Anak, which come of the giants: and we were in our own sight as grasshoppers, and so we were in their sight.
13–БОБ
Айғоқчилар
1 Шундан сўнг халқ Хазерўтдан йўлга чиқиб, Порон чўлига келиб қароргоҳ қурди. 2 Эгамиз Мусога деди: 3 “Мен Исроил халқига бераётган Канъон юртига айғоқчилар юбор. Ҳар бир қабиладан биттадан йўлбошчини жўнат.”
4 Мусо, Эгамизнинг амрига мувофиқ, қабила йўлбошчиларини Порон чўлидан Канъон юртига жўнатди. 5 Уларнинг исми қуйидагичадир:
Рубен қабиласидан — Заккур ўғли Шаммува.
6 Шимўн қабиласидан — Хўри ўғли Шофот.
7 Яҳудо қабиласидан — Яфунах ўғли Холиб.
8 Иссахор қабиласидан — Юсуф ўғли Йихал.
9 Эфрайим қабиласидан — Нун ўғли Хўшея .
10 Бенямин қабиласидан — Рофу ўғли Палти.
11 Забулун қабиласидан — Сўди ўғли Гаддиёл.
12 Юсуф қабиласидан, яъни Манаше қабиласидан — Сусих ўғли Гадди.
13 Дан қабиласидан — Гамали ўғли Омиёл.
14 Ошер қабиласидан — Микойил ўғли Сатур.
15 Нафтали қабиласидан — Вофси ўғли Нахби.
16 Гад қабиласидан — Мохи ўғли Гувал.
17 Мусо Канъон юртига айғоқчиликка юборган одамларнинг исми ана шулардир. Мусо Нун ўғли Хўшеянинг исмини ўзгартириб, уни Ёшуа деб атади .
18 Мусо уларни Канъон юртига айғоқчиликка юборар экан, шундай деди: “Шимолга қараб юринглар, Нагав чўлини айланиб чиққанингиздан кейин, чўлдан шимолда жойлашган қирли ерларни ҳам кўриб чиқинглар. 19 У ерлар қандай жой, у ерда яшаётган халқ кучлими ёки заифми, кўпми ёки озми, 20 юрти яхшими ёки ёмонми, шаҳарлари девор билан ўралганми ёки йўқми, 21 ерлари унумдорми ёки камҳосилми, дарахтлари борми ёки йўқми, билиб келинглар. Ўша юртнинг меваларидан олиб келишнинг иложини қилинглар.” Узум мавсуми энди бошланган эди.
22 Шундай қилиб, айғоқчилар шимолга қараб кетишди. Зин чўлидан бошлаб, Лево–Хомат яқинидаги Рехоб шаҳригача бўлган ҳамма жойларни кўздан кечириб чиқишди. 23 Даставвал улар Нагав чўлини кесиб ўтиб, Хеврон шаҳрига боришганди. Ўша ерда Оноқ авлодидан келиб чиққан Охиман, Шешай ва Талмай уруғлари яшашарди. Хеврон Мисрдаги Зўван шаҳридан етти йил олдин қурилган эди. 24 У ердан айғоқчилар Эшкўл сойлигига бориб, бир бош узумни шохи билан қирқиб олишганди. Бу бош узумни икки киши ходага осиб кўтариб кетганди. Бундан ташқари, улар анор ва анжирлардан ҳам олишганди. 25 Айғоқчилар сойликдан бир бош узум қирқиб олганлари учун ўша сойликка Эшкўл деб ном берилди.
26 Ниҳоят, улар юртни кўриб чиқиб, қирқинчи куни қайтишди. 27 Порон чўлидаги Кадешга — Мусо, Ҳорун ва бутун Исроил жамоаси олдига келишди. Уларга кўрган–билганларини айтиб, ўша юртнинг меваларини кўрсатишди. 28 Улар Мусога шундай деб айтишди:
— Сиз бизни юборган юртга бордик, у ерда чиндан ҳам сут ва асал оқиб ётибди . Мана бу мевалар ўша ердан. 29 Лекин у ернинг халқлари кучли, шаҳарлари мустаҳкам ва ниҳоятда улкан экан. Биз у ерда ҳатто Оноқ авлодини ҳам кўрдик! 30 Омолек халқи — Нагав чўлида, Хет, Ёбус ва Амор халқлари — қирларда, Канъон халқи эса Ўрта ер денгизи қирғоқларида ва Иордан дарёси бўйларида истиқомат қилишар экан.
31 Холиб Мусонинг рўпарасида турган халқни тинчлантириб:
— Бўла қолинглар, ўша юртга ҳужум қилиб, уни эгаллаб олайлик. Ўша юртни босиб олишга албатта кучимиз етади, — деди.
32 Лекин Холиб билан бирга борганлар:
— У халққа бас кела олармидик?! Улар биздан кучлироқ–ку! — дейишди.
33 Шундай қилиб, улар ўзлари кўриб келган юрт тўғрисида Исроил халқи орасида бўлмағур миш–мишлар тарқата бошлашди: “Биз кўриб келган юрт у ерда яшашга борадиганларни ютиб юборар экан. Ўша юртдаги ҳамма одамлар дев қомат экан. 34 Биз у ерда ҳатто улкан паҳлавонлар уруғидан бўлган Оноқ авлодини кўрдик. Уларнинг олдида ўзимизни худди чигирткадай ҳис қилдик. Ҳа, уларнинг назарида ҳам биз чигирткадай эдик.”
