1 Come, and let us return unto the LORD: for he hath torn, and he will heal us; he hath smitten, and he will bind us up. 2 After two days will he revive us: in the third day he will raise us up, and we shall live in his sight. 3 Then shall we know, if we follow on to know the LORD: his going forth is prepared as the morning; and he shall come unto us as the rain, as the latter and former rain unto the earth.
4 ¶ O Ephraim, what shall I do unto thee? O Judah, what shall I do unto thee? for your goodness is as a morning cloud, and as the early dew it goeth away. 5 Therefore have I hewed them by the prophets; I have slain them by the words of my mouth: and thy judgments are as the light that goeth forth. 6 For I desired mercy, and not sacrifice; and the knowledge of God more than burnt offerings. 7 But they like men have transgressed the covenant: there have they dealt treacherously against me. 8 Gilead is a city of them that work iniquity, and is polluted with blood. 9 And as troops of robbers wait for a man, so the company of priests murder in the way by consent: for they commit lewdness. 10 I have seen an horrible thing in the house of Israel: there is the whoredom of Ephraim, Israel is defiled. 11 Also, O Judah, he hath set an harvest for thee, when I returned the captivity of my people.
6–БОБ
Одамларнинг сохта тавбаси
1 Бу халқ шундай дейди:
“Келинглар, Эгамизга қайтайлик!
У бизни тилка–пора қилди,
Шифони ҳам Ўзи беради.
Бизни ярадор қилди,
Яраларимизни Ўзи боғлайди.
2 Унинг ҳузурида яшай олишимиз учун,
Икки кунда бизни ҳаётга қайтаради,
Учинчи куни оёғимизга турғизади.
3 Келинглар, Эгамизни билишга интилайлик.
Тонг отиши муқаррар бўлгандай,
У албатта бизга зоҳир бўлади,
Куз ва баҳорда ёмғир ёғиши табиий бўлгандай,
У албатта олдимизга келади.”
Исроилнинг сохта садоқати ва оладиган жазоси
4 Эгамиз шундай дейди:
“Сени нима қилай, эй Эфрайим?!
Сени нима қилай, эй Яҳудо?!
Сенинг севгинг тонгдаги тумандай тез ғойиб бўлар,
Саҳардаги шудринг каби буғланиб кетар.
5 Шунинг учун сўзларим билан сени ўлгудай саваладим,
Пайғамбарларим орқали сени чопиб ташладим.
Чиқарган ҳукмим чақмоқ каби сени уради.
6 Зеро, Мен қурбонликни эмас,
Раҳм–шафқатни истайман,
Куйдирилган қурбонликларни эмас,
Мени таниб–билишингни афзал кўраман.
7 Халқим Одам Атодай аҳдни бузди,
Эвоҳ, Менга бевафолик қилди.
8 Гилад — ёвузларнинг шаҳридир,
Кўчалари қон доғларига тўладир.
9 Руҳонийлар қароқчиларга ўхшайди,
Улар пистирмада ётиб, қурбонини пойлашади.
Шакам шаҳри йўлида қотилликлар қилишади,
Ҳа, улар мудҳиш жиноятларга қўл урди.
10 Мен Исроилда даҳшатли ҳодисани кўрдим:
Эфрайим бевафолик қилди!
Исроил ўзини булғади!
11 Эй Яҳудо, сен учун ҳам ўрим пайти белгиланди.
Мен халқимни яна фаровонликка эриштирмоқчи бўлганимда,
