1 Ephraim feedeth on wind, and followeth after the east wind: he daily increaseth lies and desolation; and they do make a covenant with the Assyrians, and oil is carried into Egypt. 2 The LORD hath also a controversy with Judah, and will punish Jacob according to his ways; according to his doings will he recompense him.
3 ¶ He took his brother by the heel in the womb, and by his strength he had power with God: 4 Yea, he had power over the angel, and prevailed: he wept, and made supplication unto him: he found him in Beth-el, and there he spake with us; 5 Even the LORD God of hosts; the LORD is his memorial. 6 Therefore turn thou to thy God: keep mercy and judgment, and wait on thy God continually.
7 ¶ He is a merchant, the balances of deceit are in his hand: he loveth to oppress. 8 And Ephraim said, Yet I am become rich, I have found me out substance: in all my labours they shall find none iniquity in me that were sin. 9 And I that am the LORD thy God from the land of Egypt will yet make thee to dwell in tabernacles, as in the days of the solemn feast. 10 I have also spoken by the prophets, and I have multiplied visions, and used similitudes, by the ministry of the prophets. 11 Is there iniquity in Gilead? surely they are vanity: they sacrifice bullocks in Gilgal; yea, their altars are as heaps in the furrows of the fields. 12 And Jacob fled into the country of Syria, and Israel served for a wife, and for a wife he kept sheep . 13 And by a prophet the LORD brought Israel out of Egypt, and by a prophet was he preserved. 14 Ephraim provoked him to anger most bitterly: therefore shall he leave his blood upon him, and his reproach shall his Lord return unto him.
12–БОБ
1 Эфрайим гармсел боқиб юрар,
Кун бўйи шарқдан эсган шамол кетидан қувар.
Ёлғону зўравонликни у орттирар.
Оссурия билан сулҳ тузиб,
Зайтун мойини Мисрга жўнатар.
2 Яҳудога Эгамиз даъво қилади.
Ёқуб наслининг таъзирини У беради,
Тутган йўлига яраша уни жазолайди.
3 Онасининг қорнидаёқ Ёқуб акаси билан талашган ,
Улғайгач эса Худо билан олишган .
4 Ҳа, фаришта билан олишиб, уни енгган эди,
Кейин йиғлаб, илтифот қилишини сўраганди.
Байтилда Ёқуб Худони топганди,
Ўша ерда Худо билан суҳбат қурганди .
5 Парвардигори Олам — Эгамиз Ўшадир,
Эгамиздир Унинг номи!
6 Эй Ёқуб насли, Худойингизга қайтинг.
Севги ва адолатга интилинг,
Сабр–тоқат ила Худодан умид қилинг.
7 Эгамиз шундай дейди:
“Халқим тарозидан урган савдогарга ўхшайди,
Фирибгарлик қилишни улар хўп яхши кўради.
8 «О, мен бойман,
— деб мақтанасан, эй Эфрайим. —
Мен ўзимга давлат орттирдим,
Боримни пешана терим билан топдим.
Ҳеч ким мени гуноҳда айблай олмас.»
9 Аммо Эгангиз Худо — Менман,
Сени Мисрдан олиб чиққанман.
Мен сенга саҳрода зоҳир бўлар эдим,
Ўша даврдагидай сени яна чодирларда яшаттираман .
10 Мен пайғамбарларга гапиргандим,
Ўзим уларга кўп ваҳийлар бергандим,
Улар орқали сени, эй халқим, огоҳлантирган эдим.
11 Аммо Гиладдаги ёвузлик тўхтамади,
Гилгалда буқалар
Бутларга аталиб ҳамон қурбонлик қилинмоқда.
Шунинг учун Гилад аҳли албатта барҳам топади,
Гилгалдаги қурбонгоҳлар бузиб ташланади,
Улар шудгор қилинадиган далалардан
Улоқтириб ташланган тошлардай бўлиб қолади.”
12 Ёқуб Орам юртига қочиб борди ,
Хотин олиш учун у қулдай ишлади,
Қалин эвазига қўйлар боқди .
13 Эгамиз вақти келиб пайғамбар юборди,
Ёқуб наслини Мисрдаги қулликдан олиб чиқди,
Ўша пайғамбари орқали уларни боқди.
14 Аммо Эфрайим Эгамизни қаттиқ ранжитди.
Тўккан қон учун Эфрайимни Раббий жазолайди,
Уни ҳақоратлагани учун адабини беради.
